تاثير عصاره هيدروالكلي ريشه انجبار ( (Polygonum bistorta Lبر ميزان قند خون موش هاي سوري ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

ديابت از شايع ترين بيماري هاي قرن حاضر است. عوارض زياد داروهاي شيميايي مورد استفاده در درمان آن گرايش به درمان را توسط گياهان دارويي كه داراي عوارض جانبي كمتري هستند روز به روز افزايش مي دهد. فلاونوييدهاي موجود درگياهان با اثر آنتي اكسيداني خود توانايي مهار استرس اكسيداتيو و ديابت ناشي از آن را دارند. انجبار گياهي حاوي فلاونوييد است لذا در اين مطالعه تاثير عصاره هيدروالكلي ريشه انجبار بر ميزان قند خون موشهاي سوري ديابتي شده با استرپتوزوتوسين ارزيابي شده است. براي انجام اين مطالعه، ديابت با mg/kg30 استرپتوزوتوسين به صورت داخل صفاقي در ۱۵ موش سوري القا شد و موشها به طور تصادفي به 3 گروه تقسيم شدند و يك گروه هم به عنوان كنترل در نظر گرفته شد. گروه كنترل و ديابتي، نرمالين سالين را دريافت كردند و گروه هاي تيمار به ترتيب mg/kg 0.5 گلي بنكلاميد و mg/kg 150 عصاره هيدروالكلي ريشه انجبار را به مدت ۱۵ روز دريافت كردند. در پايان روزهاي اول، هفتم و پانزدهم مطالعه، خونگيري انجام شد و ميزان گلوكز خون اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يك طرفه و آزمون تعقيبي توكي به كمك نرم افزار SPSS ورژن 25تحليل شد. در اين پژوهش0.05 Pدر نظر گرفته شد. داده ها حاكي از آن بود كه به دنبال القاي ديابت، ميزان گلوكز خون در تمامي گروه هاي ديابتي در روزهاي اول، هفتم و پانزدهم افزايش معني داري در مقايسه با گروه كنترل داشت(0.05 P).