مدل‌سازي عوامل مؤثر بر بهينگي زنجيره تأمين در صنعت برق با رويكرد تركيبي تحليل اكتشافي و ساختاري تفسيري

هدف از اين مطالعه مدل‌سازي ساختاري تفسيري عوامل مؤثر بر بهينگي زنجيره تأمين در صنعت برق است. مطالعه حاضر با استفاده از روش تركيبي، يك رهيافت كيفي-كمي را براي تدوين و اعتباريابي مدل عوامل مؤثر بر بهينگي زنجيره تأمين از ديدگاه نخبگان صنعت برق ارائه مي‌كند. در راستاي تدوين و شناسايي عوامل بهينگي، از تحليل مضمون و شبكه مضمونها با استفاده از نرم‌افزار نويو براي تشكيل شبكه مضامين، الگوي كيفي عوامل مؤثر بر بهينگي زنجيره تأمين طراحي شد. براي تدوين الگوي اوليه عوامل مؤثر بر بهينگي زنجيره تأمين، تعداد 23 نفر از خبرگان و متخصصان صنعت برق با روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. در بخش كمي براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها و اعتبارسنجي عوامل مؤثر بر بهينگي زنجيره تأمين از روش كيفي، از روش مدل‌سازي ساختاري تفسيري ISMو تحليل MICMAC استفاده شد. نتايج نشان داد كه چارچوب اوليه الگوي كيفي بهينگي زنجيره تأمين در صنعت برق داراي شش بعد است كه عبارتند از: عملكرد زنجيره تأمين، مديريت زنجيره تأمين، مديريت ريسك زنجيره تأمين، مديريت كيفيت زنجيره تأمين، توليد و عمليات و پايداري زنجيره تأمين. در گراف ISM، متغيرها در چهارده سطح مختلف طبقه‌بندي شدند كه در بالاترين سطح مدل عوامل سازمان و راهبردها و در پايين‌ترين سطح رضايتمندي مشتري قرار گرفت. پس از تحليل MICMAC متغيرها در سه گروه متغيرهاي مستقل با يازده متغير، متصل با چهار متغير و وابسته با ده متغير قرار گرفتند و هيچ متغيري در گروه متغيرهاي خودگردان قرار نگرفت.