تبيين الگوي خط مشي دو جانبه گرايي در عرصه مربيگري با رويكرد اكتشاف، انتفاع

زمينه و هدف: دوجانبه گرايي سازماني قابليت سازمان براي ايجاد، انتشار و عمل براساس دانش توليد شده و اكتشاف و انتفاع فعاليت ها در عرصه مربيگري براي توليد يادگيري سازماني را دارد. در پژوهش حاضر، پژوهشگران برآنند تا الگوي خطمشي مربيگري دوجانبه گرا با رويكرد اكتشاف، انتفاع را براي سازمان هاي دولتي پيشنهاد دهند. روش: در اين پژوهش روش پژوهش كيفي، نظريه داده بنياد است و براي گردآوري داده ها بر مبناي نمونه گيري هدفمند مصاحبه هاي عميق و نيمه ‎ساختارمند با خبرگان دانشگاهي و اجرايي موضوع انجام گرديد. سپس برمبناي كدگذاري‎هاي باز، محوري و انتخابي و استفاده كارا و اثربخش از نرم‎افزار تحليل كيفي(مكس كيو دا) داده ها مورد تجزيه تحليل قرار گرفت.يافته ها: مقوله‎هاي اصلي اهداف اجرايي برنامه مربيگري دو جانبه گرا ، مولفه هاي راهبردي مرتبط با مربيگري عوامل تسهيل كننده و بازدارنده ، حوزه هاي اثرگذار داخلي سازمان و نيز مقوله محوري مربيگري استخراج گرديد، كه منجر به پيامدهاي ‎اين الگوي اكتشافي درقالب مقوله مربيگري دوجانبه گرا شده است. نتيجه گيري: نتايج يافته ها نشان داده است كه، يكي از عوامل مهم و كليدي در مربيگري در سازمان هاي دولتي، توجه به استفاده‌ي همزمان از مربي داخلي و بيروني سازمان مي باشد. با اين ترفند سازمان مي تواند از مزاياي هر دو مربي در سازمان خود بهره بگيرد. با اين كار سازمان مي تواند از معايبي همچون، خودسانسوري، رازداري و قضاوت شخصي و متعصبانه‌ي مربي داخلي، دور باشد و در عين حال مي تواند از مزاياي مربي بيروني همچون، تفكر غيركليشه‌اي و ذهنيت خنثي مربي بيروني، بهره ببرد.