راهبردهاي تبديل سود جمعيتي اول به سود اقتصادي براي ارتقاي امنيت اقتصادي

سود جمعيتي اول، دوره‌اي از رشد اقتصادي است كه هر كشور به دليل اينكه بخش بزرگي از جمعيتش در سن كار است، تجربه مي‌كند. اين تغيير در ساختار سني باعث ايجاد حجم زيادي از نيروي كار و درنتيجه، منجر به افزايش توليد و رشد اقتصادي مي‌شود. لازمه تبديل سود جمعيتي اول به سود اقتصادي، اتخاذ تدابير و سياست‌هاي لازم در حوزه‌هاي مختلف اقتصادي و اجتماعي است. ايران از سال 1385، وارد دوران پنجره جمعيتي شده است كه مي‌تواند با سود جمعيتي حاصل از آن به رشد اقتصادي دست يابد. در اين گزارش، سياست‌هاي اعمال‌شده كشورهاي كره‌جنوبي، چين، برزيل و اندونزي در تبديل سود جمعيتي اول به سود اقتصادي بررسي و با توجه به تجربيات اين كشورها، پيشنهاداتي براي سياست‌گذاري جمعيتي در راستاي اتخاذ سياست‌هاي لازم درباره ايران ارائه شده است. گسترش فرصت‌هاي اشتغال و فضاي كسب‌و‌كار خصوصاً كسب‌و‌كارهاي دانش‌بنيان، توجه به كيفيت آموزش عالي و حمايت از پيشرفت‌هاي علمي و فناوري، توانمند‌سازي زنان و عدالت جنسيتي در فضاي اشتغال و كسب‌و‌كار، گسترش امنيت اقتصادي در راستاي افزايش پس‌انداز و سرمايه‌گذاري، توجه به توسعه موزون و ايجاد فضاي اشتغال در مناطق مختلف كشور برخي از سياست‌هاي پيشنهادي براي تبديل سود جمعيتي اول به سود اقتصادي در ايران است.