ملاحظات عضويت ايران در سازمان همكاري شانگهاي؛ فرصت‌ها و چالش‌ها

سازمان همكاري شانگهاي به‌عنوان يكي از مهم‌ترين سازوكارهاي منطقه‌اي و بين‌المللي همواره از جهات امنيتي و اقتصادي مورد توجه كشورهاي مختلف ازجمله ايران بوده است. ايران همواره خواهان دستيابي به عضويت دائم در اين سازمان بوده است. پس از گذشت نزديك به ۱۷ سال عضويت ايران به‌طور رسمي از سوي اين سازمان مورد پذيرش قرار گرفته است.در اين گزارش، فرصت‌ها و چالش‌هاي عضويت ايران در اين سازمان تحليل و بررسي شده است. افزايش قدرت چانه‌زني در ميان كشورهاي منطقه، گسترش روابط تجاري با كشورهاي عضو، افزايش فرصت‌هاي ديپلماسي در روابط بين‌الملل، افزايش فرصت‌هاي اقتصادي در حوزه ترانزيت و تسهيل مسيرهاي ارتباطي از مهم‌ترين اين فرصت‌هاست. همچنين، مشخص نبودن جايگاه ايران در سازمان همكاري شانگهاي و وجود موانع اقتصادي و تجاري در مسير هم‌گرايي اقتصادي و تجاري ايران با كشورهاي عضو شانگهاي از مهم‌ترين چالش‌هاي پيش‌ روي ايران است. براي بهره‌مندي حداكثري از منافع اين سازمان، به‌كارگيري ديپلماسي فعال در سازمان، انعقاد تفاهم‌نامه‌‌هاي دو‌جانبه، تقويت حضور رايزنان بازرگاني در كشورهاي عضو سازمان، به‌كارگيري سياست‌گذاري تجاري كارآمد و خودداري از فرصت‌سوزي در بهره‌‌گيري از فرصت‌هاي ترانزيتي توصيه مي‌شود.