بررسي ويژگي‌هاي روانسنجي مقياس واكنش پذيري هيجاني در دانشجويان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي ويژگي هاي روانسنجي مقياس واكنش‌پذيري‌هيجاني در دانشجويان ايراني بود.روش: اين پژوهش تحقيقي پيمايشي است كه بر روي 625 نفر از دانشجويان دانشگاه اراك انجام شد. به منظور بررسي آماري داد‌ه ها از دو روش نظريه كلاسيك تحليل آزمون و نظريه سوال – پاسخ استفاده شد. در رويكرد كلاسيك روايي ابزار با سه روش روايي صوري، همگرا-افتراقي و سازه بررسي شد. پايايي مقايس نيز به شيوه ثبات دروني و تنصيفي و آزمون آزمون مجدد محاسبه شد. يافته ها: رابطه بين نمرات واكنش‌پذيري‌هيجاني و رفتارهاي پرخطر(r=0.16) و خلق منفي (r=0.47) مثبت و معنادار و بين واكنش‌پذيري‌هيجاني و تاب‌آوري (r=-0.30) منفي و معنادار به دست آمد كه بر روايي همگرا و افتراقي مناسب مقياس دلالت دارند. تحليل عاملي تأييدي و اكتشافي ابزار دال بر ساختار عاملي مناسب مقياس بود. در روش‌ سوال – پاسخ آماره‌ها برازش مدل را تاييد مي‌كرد. پايايي مقياس به شيوه ثبات دروني و تنصيفي و آزمون- آزمون مجدد به ترتيب 0.91 و 0.87 ،0.86بدست آمد. نتيجه گيري: مقياس واكنش‌پذيري هيجاني داراي روايي و پايايي مطلوبي است و مي‌تواند جهت نيل به اهداف پژوهشي در ايران مورد استفاده قرار گيرد.