اثربخشي توان‌بخشي شناختي رايانه‌محور بر كاركردهاي اجرايي مغز (توجه، حافظه‌كاري، بازداري از پاسخ) در دانش‌آموزان داراي اختلال خواندن

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي توان‌بخشي شناختي رايانه‌محور بر كاركردهاي اجرايي مغز (توجه، حافظه كاري، بازداري از پاسخ) در كودكان داراي اختلال خواندن شهرستان اسكو انجام شد.روش: اين پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع طرح گروه كنترل نابرابر بود. جامعه آماري پژوهش را كليه دانش‌آموزان دختر و پسر پايه‌هاي اول تا ششم ابتدايي مشغول به تحصيل در سال تحصيلي 1400-1399 مركز مشكلات ويژه يادگيري رشد شهرستان اسكو با تشخيص اختلال خواندن تشكيل دادند. از بين اين دانش‌آموزان، 20 دانش‌آموز با توجه به ملاك‌هاي ورود و خروج و به روش نمونه‌گيري در دسترس از جامعه موردنظر گزينش شدند و در دو گروه آزمايش (10 نفر) و كنترل (10 نفر) شامل 5 دختر و 5 پسر در هر گروه قرار گرفتند و پيش‌آزمون براي هر دو گروه اجرا شد، سپس دوازده جلسه و هر جلسه به‌مدت 45 تا 60 دقيقه مداخله توان‌بخشي شناختي رايانه‌اي (مجموعه بازي‌هاي شناختي مغز من) براي گروه آزمايش انجام گرفت. ابزارهاي مورداستفاده شامل آزمون عملكرد پيوسته (CPT)، آزمون حافظه فعال وكسلر، آزمون برو/ نرو (بازداري از پاسخ) بود. به‌منظور بررسي فرضيه‌ها از تحليل كوواريانس چند متغيره استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بسته توان‌بخشي شناختي رايانه‌محور بر كاركردهاي اجرايي توجه، حافظه فعال، بازداري از پاسخ در گروه آزمايش مؤثر بوده است.نتيجه‌گيري: مبتني بر اين يافته‌ها، بسته توانبخشي شناختي رايانه‌محور مي‌تواند به تقويت كاركردهاي اجرايي در كودكان داراي اختلال خواندن منجر گردد.