مقايسه اثربخشي آموزش گروهي سرزندگي تحصيلي، مثبت‌نگر و چشم‌انداز زمان بر اضطراب تحصيلي و فرسودگي تحصيلي دانش‌آموزان پسر پايه نهم

هدف: پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش گروهي سرزندگي تحصيلي، روش مثبت‌نگر و چشم‌انداز زمان بر اضطراب تحصيلي و فرسودگي تحصيلي دانش‌آموزان پسر كلاس نهم بود.روش: اين پژوهش نيمه‌آزمايشي با طرح چهار گروهي سه مرحله‌اي (پيش‌آزمون، پس­آزمون و پيگيري) بود. جامعه مورد بررسي دانش‌آموزان پسر كلاس نهم و حجم نمونه 72 نفر كه به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري داده‌ها شامل پرسشنامه اضطراب تحصيلي آلپرت و هابر (1960) و فرسودگي تحصيلي برسو، سالانوولو شافلي (2007) بود. داده‌ها با روش آماري تحليل واريانس اندازه­گيري مكرر، آزمون لوين و آزمون ماچلي تحليل شدند. اين تحليل­ها با كمك نرم‌افزار SPSS (ويرايش 22) انجام شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد در بين ميانگين تعديل‌شده نمرات اضطراب تحصيلي گروه آموزش سرزندگي تحصيلي، مثبت‌نگر و چشم‌انداز زمان با گروه گواه تفاوت معني‌دار وجود دارد. بين ميانگين تعديل‌شده نمرات اضطراب تحصيلي گروه آموزش سرزندگي تحصيلي، گروه آموزش مثبت‌نگر و گروه چشم‌انداز زمان تفاوت وجود ندارد.نتيجه‌گيري: همچنين نتايج حاكي از اين بود كه در بين ميانگين تعديل‌شده نمرات فرسودگي تحصيلي گروه آموزش سرزندگي تحصيلي، مثبت‌نگر با گروه گواه تفاوت معني دار وجود دارد. بين ميانگين تعديل شده نمرات فرسودگي تحصيلي گروه آموزش سرزندگي تحصيلي با گروه آموزش چشم‌انداز زمان تفاوت معني‌دار وجود دارد. ولي تفاوت بين نمرات فرسودگي تحصيلي گروه آموزش چشم‌انداز زمان با گروه كنترل معني‌دار نيست يعني آموزش چشم‌انداز زمان نتوانسته است نمرات فرسودگي تحصيلي دانش‌آموزان پسر پايه نهم را به‌طور معني‌داري كاهش دهد.