اثربخشي آموزش نظريه ذهن بر مهارت‌هاي اجتماعي و تنظيم هيجان دانش‌آموزان پسر داراي اختلالات يادگيري

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش نظريه ذهن بر مهارت هاي اجتماعي و تنظيم هيجان دانش آموزان پسر داراي اختلالات يادگيري انجام شد.روش: روش پژوهش حاضر آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش‌­آموزان پسر مقطع ابتدايي داراي اختلال يادگيري شهر اردبيل در سال تحصيلي 1400-1399 بود (250=N). از بين آنها 30 نفر به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در گروه هاي آزمايشي (15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) جايگزين شدند. براي جمع‌­آوري داده ها از پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان توسط گرانفسكي، كرايج و اسپينهاون (2002) و پرسشنامه مهارت‌­هاي اجتماعي ماتسون (1983) استفاده شد. گروه آزمايش 8 جلسه برنامه آموزش نظريه ذهن­ هال و تاگر-فلاسبرگ (2003) دريافت نمودند. به منظور بررسي تغييرات ايجاد شده، پس آزمون اجرا شد. داده‌­ها با روش آماري تحليل كوواريانس چندمتغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته ها: نتايج آزمون تحليل كوواريانس نشان داد كه بين دو گروه در مؤلفه هاي تنظيم هيجان و مهارت­هاي اجتماعي تفاوت معناداري وجود دارد (0.05 P).  به‌طوري‌كه به‌ترتيب دانش آموزاني كه در گروه آزمايش تحت آموزش نظريه ذهن قرار گرفته بودند از سطوح بالاتر مهارت هاي اجتماعي و تنظيم هيجان نسبت به دانش‌­آموزان گروه كنترل برخوردار بودند.نتيجه گيري: با توجه به نتايج به‌دست‌آمده مي‌­توان گفت كه آموزش نظريه ذهن در افزايش به‌كارگيري راهبردهاي هيجاني مثبت و بهبود مهارت هاي اجتماعي مؤثر بوده است. اين نتايج پيشنهادهاي مهمي در جهت به كارگيري آموزش اين مهارت ها به‌عنوان يك روش مداخله اي در مدارس و مراكز درماني دارد.