مؤلفه‌هاي رابط كاربر و اثر آن بر استفاده كاربران از وبگاه

هدف: پژوهش حاضر سعي دارد تا مؤلفه‌هايي از رابط كاربر را شناسايي كند كه به منزله اجزاء كاربردي و ديداري آشنا و يا عناصر جديد، مورد توجه كاربر قرار گرفته‌اند. انتظار مي‌رود كه نتايج اين پژوهش به طراحان رابط كاربر، متخصصان تعامل انسان رايانه و انسان اطلاعات كمك كند تا بر پايه يافته‌هاي به دست آمده از اين پژوهش، مؤلفه‌هايي را در طراحي رابط كاربر به كار گيرند كه ويژگي‌هاي لازم براي تمركز چشم كاربران و در نهايت جلب توجه آن‌ها داشته باشند.روش پژوهش: اين پژوهش از نوع كاربردي و به روش اكتشافي است؛ جامعه آماري را دانشجويان تحصيلات تكميلي (ارشد و دكتري) تمامي رشته‌هاي تحصيلي دانشگاه فردوسي مشهد تشكيل دادند. از نمونه‌گيري تصادفي براي گردآوري داده‌ها استفاده شد و فناوري ردياب چشمي به كار گرفته شد. صفحات ويكي‌پديا به عنوان تكليف‌ها (محرك در آزمون ردياب چشمي) استفاده شدند.يافته‏‌ها: تعداد خيره‌شدن‌ها در مؤلفه محتوا از گرافيك و مسيريابي به طور معني‌داري كمتر، در مؤلفه گرافيك به ‌طور معني‌داري از مسيريابي كمتر و از ساختار بيشتر و براي مؤلفه مسيريابي بيشتر از ساختار است. در مجموع، بيشترين و كمترين ميانگين تعداد خيره‌شدن‌ها، به ترتيب براي مؤلفه مسيريابي (0.87) و ساختار (0.34) بود. مدت خيره‌شدن‌ها در مؤلفه محتوا از گرافيك و مسيريابي به‌ طور معني‌داري كمتر، در مؤلفه گرافيك به ‌طور معني‌داري كمتر از مسيريابي و در نهايت براي مؤلفه مسيريابي بيشتر از ساختار است. در مجموع، بيشترين و كمترين ميانگين مدت خيره‌شدن‌ها، به ترتيب براي مؤلفه مسيريابي (0.81) و محتوا (0.42) بود.نتيجه‏‌گيري: تغيير الگوهاي طراحي باعث شده كه كاربران توجه كمتري به عناصر محتوايي يك وبگاه داشته باشند و در عمل ساير مؤلفه‌هاي داخل يك وبگاه، توجه ديداري آن‌ها را به خود جلب مي‌كند.