نقش ميانجي متغيرهاي دموگرافيك در ارتباط بين رفتارهاي پرخطر با اچ آي وي/ ايدز در مراجعه كنندگان به مراكز مشاوره بيماري‌هاي رفتاري دانشگاه علوم پزشكي شيراز در سال 1399: يك مطالعه توصيفي

زمينه و هدف: اچ آي وي/ ايدز بيماري نوپديدي است كه رابطه تنگاتنگي با رفتارهاي پرخطر دارد و گروه هاي مختلف سني، جنسي، نژادي، فرهنگي، طبقات اجتماعي و اقتصادي را تحت تأثير قرار داده است. هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش ميانجي متغيرهاي دموگرافيك در ارتباط بين رفتارهاي پرخطر با اچ آي وي/ ايدز بود.مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي با استفاده از روش سرشماري بر روي 3838 نفر از مراجعه كنندگان به مراكز مشاوره بيماري هاي رفتاري دانشگاه علوم پزشكي شيراز در سال 1399 انجام شد. ابزار جمع آوري داده ها نرم افزار كشوري ثبت مشاوره بيماري هاي رفتاري شامل متغيرهاي دموگرافيك و رفتارهاي پرخطر در دو گروه اچ آي وي/ ايدز شناسايي شده مثبت و منفي بود. از مدل سازي معادلات ساختاري جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد.يافته ها: بر اساس مدل نهايي، متغيرهاي دموگرافيك 13/46 درصد از موارد ابتلاء به بيماري را تبيين مي كنند، اما رفتارهاي پرخطر 44/40 درصد از موارد ابتلاء را تبيين مي كنند. پس قدرت تبيين متغيرهاي دموگرافيك در ابتلاء به بيماري نسبت به رفتارهاي پرخطر پايين تر است، بنابراين متغيرهاي دموگرافيك نقش ميانجي ندارند. رابطه بين متغيرهاي دموگرافيك با رفتارهاي پرخطر و اچ آي وي/ ايدز از لحاظ آماري معنادار بود (0/001 p).نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي مطالعه حاضر، متغيرهاي دموگرافيك نقش ميانجي ندارند و با توجه به معنادار بودن ارتباط متغيرهاي دموگرافيك با رفتارهاي پرخطر و هم­چنين با ايدز، لذا متغيرهاي دموگرافيك نقش مخدوش كننده دارند. بنابراين برنامه هاي آموزشي مستمر در زمينه پيش گيري و كنترل رفتارهاي پرخطر، در كاهش بروز ايدز بسيار كمك كننده خواهد بود.