تأثير ضدافسردگي اسانس گياه شاه اسپرغم بر برخي مدل‌هاي تجربي افسردگي در موش سوري

زمينه و هدف: استرس اكسيداتيو نقش مهمي در پاتوفيزيولوژي بسياري از بيماري‌ها از جمله افسردگي ايفاء مي‌كند. از طرفي مطالعات قبلي، اثر آنتي‌اكسيداني گياه شاه اسپرغم را گزارش نموده‌اند. هدف از مطالعه حاضر تعيين اثر ضدافسردگي اسانس شاه اسپرغم در مدل‌هاي حيواني مدل افسردگي مي‌باشد.مواد و روش‌ها: در مطالعه تجربي حاضر، 84 موش به شكل كاملا تصادفي به ‌14 گروه ۶ تايي تقسيم شده و به شكل داخل صفاقي حامل (10 ميلي‌ليتر/كيلوگرم)، فلوكستين (20 ميلي‌گرم/كيلوگرم)، ايمي‌پرامين (30 ميلي‌گرم /كيلوگرم) و اسانس شاه اسپرغم (‌12/5، 50، 100 و 200 ميلي‌گرم/كيلوگرم) را دريافت نمودند. جهت ارزيابي پتانسيل ضدافسردگي از آزمون شناي اجباري و آزمون معلق ماندن دم استفاده شد. فعاليت حركتي حيوان نيز با آزمون جعبه باز بررسي شد. داده‌ها با استفاده از آناليز واريانس يك‌طرفه و تست تعقيبي NewmanKelus تجزيه و تحليل شدند.يافته‌ها: دوزهاي 50 تا 100 ميلي‌گرم/كيلوگرم اسانس در هر دو آزمون شناي اجباري و آزمون معلق ماندن دم سبب كاهش مدت‌زمان بي‌حركتي مي‌شوند (0/001 p). دوزهاي 50 تا 100 ميلي‌گرم/كيلوگرم شاه اسپرغم مدت‌زمان شناكردن را افزايش دادند (0/001 p). مدت‌زمان صعود كردن توسط هيچ‌كدام از دوزهاي اسانس افزايش معني‌داري نيافت (0/05 p). همچنين هيچكدام از دوزهاي اسانس سبب تغيير معني‌دار در تعداد عبور از مربع و روي دوپا ايستادن در آزمون جعبه باز نشدند (0/05 p).نتيجه‌گيري: اسانس شاه اسپرغم از اثر ضدافسردگي در موش‌هاي سوري برخوردار مي‌باشد. البته مطالعات بيشتري جهت تعيين مكانيسم عمل آن نياز مي‌باشد.