بررسي تطبيقي وضعيت عدالت فضايي ايران در گفتمانهاي بعد از انقلاب اسلامي

عدالت فضايي به عنوان خروجي و اشاره به شرايطي دارد كه منابع ارزشمند جامعه (قدرت، ثروت و فرصت) از يك توزيع نسبتا متوازني برخوردار باشد. اين مقاله با روش شناسي تحليلي- توصيفي و همبستگي، با تكيه منابع  كتابخانه اي، اسناد و گزارش هاي آماري در پي بررسي بررسي تطبيقي وضعيت عدالت  فضايي ايران در گفتمان هاي بعد از انقلاب اسلامي است. از اين رو، گفتمان هاي سياسي حاكم بر دولت هاي پس از انقلاب با وضعيت عدالت فضايي در كشور پس از انقلاب اسلامي مورد بررسي قرار گرفته است. مقايسه بين بيشترين و كمترين ميزان شاخص عدالت حكايت از تأثيرپذيري شديد وضعيت عدالت فضايي از گفتمان هاي سياسي است. به عنوان نتيجه مي توان بيان نمود از نظر شاخص عدالت فضايي گفتمان سازندگي، گفتمان انقلاب اسلامي، گفتمان اصلاحات، گفتمان اعتدال و گفتمان مهرورزي در رتبه هاي اول تا پنجم قرار مي گيرند. بهترين گفتمان، گفتماني است كه ضمن ارتقاء شاخص عدالت فضايي فاصله استان آخر از رتبه ملي رو به كاهش باشد. با نظر داشت اين موضوع رتبه بندي عملكردي گفتمان هاي پس از انقلاب به ترتيب عبارت است از: اعتدال، مهرورزي، اصلاحات، انقلاب و گفتمان سازندگي.