نقش سؤال راوي در حل تعارض احاديث فقهي

كمتر بابي در منابع روايي است كه حداقل يك مورد از تعارض احاديث در آن وجود نداشته باشد. ازين‌رو، همواره رفع تعارض اخبار، دغدغۀ فقيهان بوده و تلاش‌هايي با هدف جمع عرفي و ترجيح ميان احاديث صورت گرفته است. در اين ميان نقش سؤال راوي در جمع احاديث و اعمال مرجحات مورد غفلت بوده است. اين نوشتار با روش توصيفي- تحليلي مي‌كوشد به جايگاه سؤال راوي در باب حلّ تعارض اخبار بپردازد. سؤال راوي نشانۀ اهتمام راوي، در نقل حديث و قرائن مرتبط با آن است و صلاحيت دارد تعارضات ناشي از توهم اتحاد موضوع را رفع كند. سؤال راوي قرينۀ متصل بر اخصّ بودن يك حديث بر ديگري و گاه اقربيّت مضمون يك حديث بر ديگري و از منابع مهم استخراج فهم راوي، ارتكازات، افكار و توهمات راوي و سيره‌هاي موجود در عصر معصومان و ساير قرائن مؤثر در استنباط حكم شرعي است.