بازپژوهي در مسأله «اعراض مشهور از خبر»

با وجود اين كه فقها خود را در عمل كردن به روايات ائمه (ع) ملزم مي‌دانند، اما گاه به مضمون برخي از روايات‌ صحيح‌ و تامّ عمل نمي‌كنند كه از آن به «اعراض مشهور از خبر» تعبير مي‌شود. اعراض گاه در ناحيه سند و گاه در ناحيه دلالت واقع مي‏شود. بيشتر اصوليان بر اين باورند كه اعراض مشهور، موجب وهن روايت مي شود ولي در مقابل، عده‌اي نيز معتقدند كه اعراض مشهور هيچ گونه تأثيري در وهن روايت ندارد. در اين تحقيق، به تبيين جايگاه اعراض از مشهور در ناحيه سند و نيز در ناحيه دلالت پرداخته و همچنين ادله هر دو ديدگاه موافق و مخالف اعراض مشهور مورد بررسي و تحليل قرار گرفته است. يافته تحقيق حاكي از اين است كه اختصاص مسأله اعراض صرفاً به شهرت عملي درست نيست، بلكه صحيح‌تر آن است كه گفته شود اين بحث مربوط به شهرت فتوايي است و از آنجا كه شكلي از شهرت فتوايي مي‌تواند در مخالفت با يك روايت هم واقع شود، موضوع اعراض، به اين نوع از شهرت اختصاص دارد. همچنين تقديم جرح راوي بر توثيق وي، كاشفيّت عمل نكردن به يك روايت از اعراض و نيز خروج از عنوان موثوق‌الصدور بودن، عمده‌‌ترين ادلّه موافقين ضعف خبر به واسطه اعراض مشهور محسوب مي‏شود.