معرفي بسته بندي با پوشش هاي خوراكي براي افزايش زمان ماندگاري فيله تازه انواع ماهيان

پوشش‌هاي خوراكي به لايه نازكي از مواد خوراكي اطلاق مي‌شود كه روي محصول استفاده مي‌گردند. ازآنجاكه فناوري‌هاي مرسوم بسته‌بندي نياز به سرمايه گذاري داشته، در دهه گذشته، تحقيقات به سمت توسعه سيستم‌هاي بسته‌بندي نظير پوشش‌هاي خوراكي هدايت شد. ازاين‌رو مقاله حاضر به تشريح پوشش‌هاي ضد ميكروبي و آنتي‌اكسيداني، اثربخشي آن‌ها در برابر ميكروارگانيسم ها و اثرات آن بر كيفيت شيميايي محصول مي‌پردازد. مطالعه حاضر از طريق بررسي داده‌هاي مقالات منتشرشده در پايگاه هاي Science Direct، Pub Med، Escopus Springer Link و Scopus انجام شد. جستجو با استفاده از كلمات كليدي پوشش‌هاي خوراكي، غذاهاي دريايي، اكسيداسيون، آلژينات سديم، پروتئين آب پنير، كيتوزان، ژلاتين، كاراگينان، آنتي اكسيدان هاي طبيعي، بسته‌بندي فعال، بسته‌بندي دوستدار طبيعت، كاهش آلودگي‌هاي محيطي، افزايش زمان ماندگاري، تركيبات ضد باكتريايي، حفاظت غذا، افزايش ويژگي‌هاي كيفي، فيله تازه و فاقد نگهدارنده طي سال‌هاي 1400- 1388 انجام شد. بيشترين زمان ماندگاري از پوشش‌هاي حاوي آلژينات سديم  0.5 درصد غني‌شده با زنجبيل 0.5 درصد روي ماهي سيم (30 روز)، كيتوزان قارچي 2 درصد و غني‌شده با عصاره پوست انار 2 درصد (30 روز) و به دنبال آن كيتوزان جانوري 2 درصد غني‌شده با 0.25 كارواكرول روي تيلاپياي نيل (21 روز) در شرايط يخچال به دست آمد. كم‌ترين زمان ماندگاري به پوشش ژلاتين 3 درصد روي قزل‌آلا (3 روز) و كنسانتره پروتئين آب پنير 8 درصد روي فيل‌ماهي (4 روز در يخچال) تعلق داشت. نتايج مطالعه حاضر نشان داد كه پوشش هاي بر پايه كربوهيدرات از جمله كيتوزان و آلژينات سديم در مقايسه با پوشش هاي پروتئيني مانند پروتئين آب پنير براي حفظ كيفيت و تازگي فيله توانايي بيشتري داشته و مي توانند به‌عنوان عامل كاهش زيان اقتصادي براي عرضه‌كنندگان فيله تازه مؤثر باشند. همچنين پوشش هاي غني‌شده در مقايسه با غني‌نشده توانمندي بيشتري براي افزايش ويژگي‌هاي كيفي و زمان ماندگاري فيله تازه ماهي را ارائه مي كنند.