مروري بربسته‌بندي پلاستيك‌هاي زيست‌تخريب‌پذير سنتزي

سال‌ها است كه پلاستيك‌هاي معمولي براي كاربردهاي بسته‌بندي در بخش‌هاي مختلف توليد و استفاده مي‌شوند. با افزايش صنايع غذايي، تقاضا براي بسته‌بندي مواد غذايي نيز افزايش يافته است. بااين‌حال، پلاستيك‌هاي ساخته شده از نفت تجزيه‌ناپذير است و مشكلات زيست‌محيطي شديدي را براي محيط‌ زيست ايجاد كرده است. پليمرهاي زيستي يا زيست‌تخريب‌پذير به‌عنوان يك رويكرد جايگزين براي بسياري از كاربردهاي صنعتي از جمله بسته‌بندي مواد غذايي و همچنين كنترل خطرات ناشي از پلاستيك غيرقابل تجزيه است. با توجه به نوع ماده‌ي اوليه، آن‌ها به‌عنوان پليمرهاي استخراج‌شده از تركيبات زيست‌توده، سنتز شده از مونومرها و توليدشده از ميكروارگانيسم‌ها طبقه‌بندي مي‌شوند. كيفيت بيوپليمرها به خواص فيزيكي، مكانيكي، حرارتي بستگي دارد. بررسي حاضر مروري بر ويژگي‌هاي پليمرهاي زيستي مختلف و تركيبات آن‌ها، مقايسه‌ي خواص بين پليمرهاي زيست‌تخريب‌پذير و زيست پليمري است و همچنين به پژوهش‌هاي اخير و روش‌هاي نوآورانه براي استفاده از اين نوع پلاستيك‌ها جهت بسته‌بندي مواد غذايي و مسموميت پلاستيك‌هاي زيست‌توده اشاره‌ شده است كه در نتيجه مي‌توان به اين موارد اشاره كرد كه پليمرهاي زيست‌‌تخريب‌پذير به كاهش اثرات زيست‌محيطي پلاستيك‌ها كمك مي‌كند و همچنين به دليل استفاده از ضايعات كشاورزي به‌عنوان مواد اوليه براي ساخت اين‌گونه بسته‌بندي، فرصت بسيار خوبي به جهت افزايش ارزش افزوده وجود دارد.