ارتباط سطح سرمي امنتين-1 با مقاومت به انسولين، فاكتورهاي خوني و طول هفته جنيني در نوزادان نارس

زمينه و هدف: تولد پيش از موعد (نوزاد نارس) يكي از مهم ترين علل مرگ و مير در جهان بوده و از مشكلات بهداشتي عمده محسوب مي­گردد. در اين مطالعه به بررسي ارتباط سطح سرمي امنتين-1 با مقاومت به انسولين و فاكتورهاي التهابي در نوزادان نارس پرداخته شد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش از نوع مورد-شاهدي بر روي 32 نوزاد نارس و 21 نوزاد كامل متولد شده انجام شد. غلطت سرمي انسولين و امنتين-1 با روش الايزا مورد سنجش قرار گرفت. ميزان قند خون ناشتا و CRP با دستگاه اتو آناليزور اندازه‌گيري شد. پارامترهاي هماتولوژيك توسط دستگاه Sysmex XS800i اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: سطح سرمي امنتين-۱ (001/0 p) در نوزادان نارس كمتر بود ، در حالي كه ميزان انسولين (0/002= p) و مقاومت به انسولين(0/011=p) به صورت معني‌داري بالاتر از نوزادان كامل بود. پارامترهاي هماتولوژيك تفاوت معني‌داري بين دو گروه مورد مطالعه نداشتند. سطح سرمي CRP در نوزادان نارس به صورت معني داري بالاتر از نوزادان كامل بود (0/001 p ). سطح سرمي امنتين-1 در نوزادان نارس ارتباط منفي و معني‌داري با شمارش پلاكت و گلبول‌هاي سفيد داشت (به ترتيب 0/308-r= و 0/316-=r). سطح سرمي امنتين-1 ارتباط مثبت و معني‌داري با طول هفته جنيني در نوزادان نارس داشت (0/344= r و0/012 =p). سطح سرمي امنتين همبستگي منفي و معني داري با سطح سرمي انسولين و مقاومت به انسولين داشت (0/362=r و 0/291=r). نتيجه‌گيري: سطح سرمي امنتين-1 در نوزادان نارس پايين‌تر بود و داراي همبستگي منفي با فاكتورهاي التهابي و شاخص‌هاي مقاومت به انسولين و همبستگي مثبتي با طول هفته جنيني داشت.