اثربخشي طرحواره درماني هيجاني بر خستگي ناشي از سرطان و رفتارهاي خود مراقبتي در بيماران مبتلابه سرطان پستان

اگرچه سرطان با فشار رواني و هيجانات منفي همراه است، با اين وجود شناسايي و كاربرد درمان‌هاي روان‌شناختي مي‌تواند در پيشگيري و بهبود  فشار رواني و مشكلات  روان‌شناختي در افراد مبتلا به سرطان اثرگذار باشد. بنابراين پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي طرحواره درماني هيجاني بر خستگي ناشي از سرطان و رفتارهاي خودمراقبتي بيماران مبتلابه سرطان پستان انجام گرفت. مواد و روش‌ها: طرح پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل  بود  و جامعه آماري آن تمام زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌كننده به مركز غيردولتي سرطان‌شناسي شهرستان اروميه در سال 1399 را شامل شد. 30 زن مبتلابه سرطان پستان (15 نفر گروه آزمايش- 15 نفر گروه كنترل) به‌روش نمونه‌گيري در دسترس و بر اساس ملاك‌هاي ورود مطالعه (جنسيت مؤنث، ابتلابه سرطان پستان، حداقل سواد ديپلم، حداقل سن 40 و حداكثر60، قرار داشتن در فاز 1 و 2 بيماري، در حال انجام شيمي‌درماني، حداقل 6 ماه از زمان بيماري گذشته باشد) به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. پرسشنامه‌هاي خستگي ناشي از سرطان اوكوياما(2000) و رفتارهاي خودمراقبتي محقق‌ساخته براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. گروه آزمايش 12 جلسه 90 دقيقه‌اي طرحواره درماني هيجاني ليهي(2002) را دريافت كردند. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون كوواريانس چندمتغيره انجام شد. يافته‌ها: ميانگين سن شركت‌كنندگان(56.36) با انحراف معيار(8.09) بود. نتايج تحليل كوواريانس چندمتغيره نشان داد ميانگين نمرات خستگي ناشي از سرطان و رفتارهاي خودمراقبتي بعد از اجراي طرحواره درماني هيجاني در مقايسه با گروه كنترل تفاوت معنادار داشت. بدين معني كه طرحواره درماني هيجاني خستگي ناشي از سرطان  را كاهش و رفتارهاي خودمراقبتي افزايش داد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش مي‌توان گفت طرحواره درماني هيجاني در كاهش خستگي ناشي از سرطان و افزايش رفتارهاي خودمراقبتي زنان مبتلابه سرطان پستان اثرگذار است.