تاثير فركانس فضايي بر پارامترهاي پتانسيل برانگيخته بينايي در ارزيابي تيزبيني

زمينه و هدف: اندازه گيري تيزبيني با استفاده از VEP  در بيماراني كه سطح همكاري پاييني دارند از اهميت زيادي برخوردار است. لذا هدف از اين مطالعه بررسي اثر فركانس فضايي بر پارامترهاي موج VEP در ارزيابي تيزبيني با Sweep VEP است. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي تعداد 63 دانشجوي دانشگاه علوم پزشكي با ميانگين سني 3/93 ± 22/81 سال انتخاب شدند. پس از معاينه كامل چشمي و اصلاح عيوب انكساري، بهترين ديد اصلاح شده به صورت سابجكتيو با تست Freiburg Acuity contrast test تعيين و ثبت گرديد. سپس VEP با دستگاه الكتروفيزيولوژي رولند براي رنج محدودي از فركانس هاي فضايي از 2 تا 37/5 سيكل بر درجه ثبت گرديد. پارامترهاي ثبت شده شامل زمان هاي تاخير N1، P1، N135 و دامنه موج بود. يافته ها: آزمون آناليز واريانس با اندازه گيري تكراري نشان داد كه اثر فركانس فضايي (سايز محرك) بر دامنه موج ، زمان تاخير N1 ، زمان تاخيز P1  ، زمان تاخير N135  معني دار بوده است (0/001 P). آزمون تي زوجي تفاوت معني داري را در تيزبيني سابجكتيو و تيزبيني استخراج شده با  VEP نشان داد(0/001 P).  نتيجه گيري: با توجه به ارتباط معني دار دامنه موج VEP با فركانس فضايي بدست آمده در اين مطالعه، مي توان از تكنيك Sweep VEP به عنوان ابزار ابجكتيو و معتبر در تخمين تيزبيني بويژه در افرادي كه سطح همكاري كمي دارند استفاده كرد.