اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر راهبردهاي مقابله با درد و خودكارآمدي درد بيماران مبتلا به درد نوروپاتيك مزمن

زمينه و هدف: بيماري‌هاي نوروپاتيك، وضعيت‌هاي تحليل برنده‌ عصبي و يك گروه وسيع و سخت از بيماري‌هاي اعصاب محيطي در انسان مي‌باشد. هدف مطالعه حاضر بررسي اثر بخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر راهبرد‌هاي مقابله با درد و خودكارآمدي درد بيماران مبتلا به درد نوروپاتيك مزمن بود. مواد و روش‌ها: اين پژوهش، يك مطالعه نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كليه‌ي بيماران مبتلا به درد نوروپاتيك مزمن مراجعه كننده به بيمارستان روحاني و مطب شخصي متخصص مغز و اعصاب، واقع در شهر بابل، در سال 1400 بود كه به روش نمونه‌گيري هدفمند، 30 شركت كننده انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل  قرار گرفتند. هر دو گروه پرسشنامه‌هاي راهبرد‌هاي مقابله با درد (روزنشتايل و كيف، 1985) و خودكارآمدي درد (نيكولاس، 1989) را در پيش آزمون تكميل نمودند. درمان مبتني بر پذيرش و تعهد در 8 جلسه 120 دقيقه‌اي، هفته‌اي يك بار براي گروه آزمايش اجرا شد در حالي‌كه گروه كنترل هيچ‌گونه درماني را دريافت نكرد. پس از اتمام دوره درماني براي هر دو گروه پس‌آزمون و 2 ماه پس از اجراي پس‌آزمون، آزمون پيگيري اجرا شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس اندازه‌گيري مكرر ، با نرم‌افزار SPSS-18 تجزيه و تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه در پس‌آزمون تفاوت آماري معني‌داري بين دو گروه آزمايش و كنترل در نمره‌ي خرده مقياس‌هاي مقابله با درد در توجه برگرداني، تفسير مجدد از درد، فاجعه آفريني، ناديده انگاشتن درد، اميدواري- دعا، گفتگو با خود،  افزايش فعاليت و نيز خودكارآمدي (0/01  (Pوجود دارد. نتايج درمان در مرحله پيگيري حفظ شد. نتيجه‌گيري: نتايج پژوهش حاضر حاكي از آن بود كه درمان مبتني بر پذيرش و تعهد مي‌تواند در بهبود راهبردهاي مقابله با درد و افزايش خودكارآمدي درد افراد مبتلا به درد نوروپاتيك مزمن مؤثر باشد.