بررسي اثر عصاره آبي و الكلي دانه گرده تيفا بر بيان ژن هايTNFα ، TGFβ، ColI و VEGF در روند بهبود زخم سوختگي درجه سوم

زمينه و هدف: سوختگي ها، معمولا بعنوان زخم هاي پوستي كه در اثر حرارت، دما، الكتريسته، مواد شيميايي و اشعه ايجاد مي شوند، تعريف مي شوند. در كشورهايي كه از لحاظ اقتصادي در سطح پايين هستند آمار مرگ و مير ناشي از سوختگي بالا است. گياه تيفا در ايران بعنوان يك گياه سنتي، براي بهبود زخم مورد توجه قرار گرفته است. هدف از اين مطالعه، بررسي اثرات مولكولي عصاره آبي و الكلي دانه گرده تيفا بر روي سوختگي درجه سوم است. مواد و روش ها: مدل سوختگي درجه سوم در موش هاي نژاد اسپراگو داولي با استفاده از آب جوش با دماي 100 درجه سانتيگراد و حلقه فلزي ايجاد شد. پماد 5% از عصاره آبي و الكلي دانه گرده تيفا، تهيه شد. عصاره ها به مدت 21 روز بعد از القاي سوختگي، بر روي نواحي آسيب ديده، مورد استفاد قرار گرفت. سپس بيان mRNA ژن هاي هايTNF-α ، TGFβ، Col- 1 و VEGF با استفاده از تكنيك Real time- PCR بررسي شد. يافته ها: با استفاده از تكنيك كروماتوگرافي مايع در فشار بالا (HPLC)، ويتامين C وكاتچين به عنوان تركيبات اصلي موثر در عصاره آبي و الكلي دانه گرده تيفا، شناسايي شدند. نتايج مطالعات ماكروسكوپي و آناليز اندازه زخم، پس از درمان با عصاره آبي و الكلي دانه گرده تيفا، كاهش اندازه زخم و بهبود نسبي زخم را بعد از 21 روز نشان داد(P 0.05). بعلاوه، افزايش معني داري در بيان mRNA ژن هاي TGFβ،  COL-1و VEGF در گروه هاي تحت تيمار نسبت به گروه كنترل نشان داده شد (P 0.001).  همچنين كاهش معني داري در بيان ژن TNF- α در گروه هاي تحت تيمار در مقايسه با گروه كنترل مشاهده شد(P 0.001) نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه عصاره آبي و الكلي دانه گرده تيفا، داراي اثر ترميم سوختگي در رت ها مي باشد، بنابراين احتمال دارد عصاره آبي و الكلي دانه گرده تيفا، گزينه ي درماني مناسبي براي كمك به ترميم زخم سوختگي درجه سوم باشد.