همكاري هاي فرابخشي براي كنترل و پيشگيري از بيماري هاي غيرواگير در جمهوري اسلامي ايران: ساختارها ، سياست ها و دستاوردها

زمينه و هدف:  كنترل و پيشگيري از بيماريهاي غيرواگير و عوامل خطر آنها نيازمند سياست ها و برنامه هاي است كه اتخاذ و اجراي آنها به تنهايي خارج از توان بخش سلامت است. هدف از اين مطالعه بيان تجربه جمهوري اسلامي ايران در پيشبرد اهداف سند ملي كنترل و پيشگيري از بيماري هاي غيرواگير از طريق همكاري فرابخشي و دستاوردهاي آن است. مواد و روش ها: اين مطالعه به روش مرور اسناد( شامل ، مصوبات ، گزارش ها ، خلاصه هاي سياستي ، گزارش هاي پيشرفت ، صورتجلسات ) و با تحليل كيفي اين مستندات بر اساس چارچوب تعيين شده مبتني بر تعيين سياست ها ، برنامه ها و دستاوردها تدوين شده است.كليه مستندات مرتبط با كنترل و پيشگيري از بيماري هاي غيرواگير در دبيرخانه شوراي عالي سلامت و امنيت غذايي در بازه زماني 1399-1392 مورد استفاده قرار گرفته است.  يافته‌ها: كارگروه تعاملات فرابخشي به عنوان يكي از كارگروه هاي كميته ملي  كنترل و پيشگيري از بيماري هاي غيرواگير بوده واز طريق شوراي عالي سلامت و امنيت غذايي و زير مجموعه آن از مشاركت ساير دستگاه ها و ذينفعان براي اجراي سند ملي كنترل و پيشگيري از بيماري هاي غيرواگير بهره مند شده است.بيشترين مصوبات شورا و برنامه هاي پيگيري شده در اين مجموعه مرتبط با عوامل تغذيه اي بيماري هاي غير واگير (اسيد چرب اشباع و اسيد چرب ترانس ، نمك در فراورده هاي غذايي صنعتي و سنتي ، كاهش آلايندها و باقيمانده سموم در محصولات كشاورزي) كاهش آلودگي هوا و سلامت روان بوده است كه از اهداف اصلي سند ملي كنترل بيماري هاي غيرواگير مي باشند. نتيجه‌گيري: مشاركت ذينفعان و همكاري ساير بخشها در نظام سلامت براي كنترل و جلوگيري از بيماري هاي غيرواگير (NCD ) و عوامل خطر آنها مستلزم ايجاد ساختارها و فرايندهايي در بالاترين سطوح سياستگذاري و همچنين در سطوح مياني و عملياتي مديريت است. جلوگيري از تغييرات مكرر و زودرس در ساختارها و فرايندهاي همكاري فرا بخشي و اتخاذ رويكردهاي مشاركتي براي پيگيري اجراي سياست ها و برنامه ها به صورت منسجم و هماهنگ ، امري ضروري است.