طراحي و توسعه پرسشنامه ثبات‏‌پذيري تحصيلي در بين دانش‏‌آموزان دوره ابتدايي

هدف از پژوهش حاضر طراحي و توسعه پرسشنامه ثبات‌پذيري تحصيلي در بين دانش‌آموزان دوره ابتدايي است. روش پژوهش تركيبي با طرح اكتشافي متوالي(مدل تدوين ابزار) بود. مشاركت‌كنندگان در مرحله كيفي 25 نفر بودند كه با نمونه برداري هدفمند از بين مدرسين دانشگاهي علوم تربيتي، معلمان و دانش آموزان ابتدايي و اولياي دانش آموزان انتخاب شدند. جامعه آماري در بخش كمي كليه دانش‌آموزان ابتدايي شهر مريوان بودند كه از بين آن‌ها 373 نفر با استفاده از روش نمونه‏گيري تصادفي طبقه‏اي نسبتي انتخاب شدند. داده‌هاي كيفي با استفاده از مصاحبه نيمه ساختاريافته گردآوري شد و با روش تحليل محتواي كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و 238 كد به‌دست آمد كه در قالب 5 مضمون اصلي و 44 مضمون فرعي تلخيص شدند. در بخش كمي به منظور بررسي روايي ملاكي، ابتدا همبستگي هر گويه با ملاك محاسبه و 38 گويه حذف شدند. سپس همبستگي نمرات پرسشنامه با ملاك محاسبه گرديد كه در سطح 0/01 معنادار بود. روايي سازه‌اي پرسشنامه با تحليل عاملي اكتشافي بررسي شد. نتيجه تحليل نشان داد شش عامل در مجموع 68/442 درصد از واريانس كل پرسشنامه را تبيين مي‌كنند. همچنين آلفاي كرونباخ براي كل پرسشنامه 0/883 و براي هر كدام از عامل‌ها به ترتيب 0/901، 0/841، 0/855، 0/740، 0/577 و 0/600 به‌ دست آمد. بطور كلي نتايج نشان داد پرسشنامه ثبات‌پذيري تحصيلي با 23 گويه، جهت سنجش و پيش بيني ميزان ثبات‌پذيري تحصيلي در دانش‌آموزان دوره ابتدايي از اعتبار و روايي بالايي برخوردار است.