چالش‌هاي يادگيري معكوس: تحليل محتواي كيفي

طي دهه هاي اخير، با پيشرفت سريع فناوري موبايل، ظهور سايت‌هاي وب 2.0 و گسترش شبكه‌هاي اجتماعي و از طرف ديگر همه گيري كوويد-19، نظام هاي آموزشي را به سمت آموزش مجازي و مدل هاي تركيبي مثل يادگيري معكوس هدايت كرده اند. پژوهش حاضر با هدف شناسايي و طبقه بندي چالش‌هاي اجرايي يادگيري معكوس انجام شده است. روش پژوهش، كيفي و از نوع تحليل محتواي استقرايي بوده و از مصاحبه نيمه ساختاريافته و مرورنظام مندِ مقالات فارسي و انگليسي مستخرج از بانك هاي اطلاعاتي داخلي(نورمگز، بانك اطلاعاتي نشريات ايران و پايگاه علمي جهاد دانشگاهي) و خارجي (SCOPUS, ProQuest, Wiley, PubMed, Springer, Elsevier, Google scholar) با استفاده از كليدواژه هاي يادگيري معكوس ، آموزش معكوس ، كلاس معكوس، چالش و موانع به همراه معادل انگليسي آن ها در بازه زماني 1401-1395 و 2022-2013 استفاده شد. نتيجه جست وجوي اوليه، در مجموع تعداد 1113 مقاله شد. پس از اعمال ملاك هاي ورود و خروج در مجموع 100 مقاله( 28 مقاله فارسي و 72 مقاله انگليسي) براي تحليل انتخاب شدند. نتايج نشان مي دهند چالش‌هاي اجرايي يادگيري معكوس را مي توان در 8 طبقه شناسايي كرد. چالش‌هاي مرتبط با: فرد يادگيرنده؛ معلم و مدرسه؛ محتو؛ آموزش؛ خانواده؛ مديريتي و عملياتي؛ اخلاقي و امنيتي؛ فني و تكنولوژيكي. با توجه به علاقه معلمان و محققان به يادگيري معكوس و تأثيرات ناشي از ويروس كوويد-19 ضروري بود شكاف ها و چالش‌هاي اجرايي يادگيري معكوس مورد بررسي، شناسايي و طبقه بندي گردد تا آگاهي و اطلاعات محققان و مربيان بيشتر؛ و زمينه ي ارايه راهكارهاي بهبود و ارتقا اين مدل؛ و از سوي ديگر راهنماي عمل، آمادگي و امكان برنامه ريزي بهتر براي اجرا و كاربرد  اثربخش آن فراهم شود.