معرفي راهكار ارزيابي فازي چندمعياره (F-MCE) براي قابليت‌سنجي زنبورداري در جنگل

مديريت يكپارچه جنگل براي استفاده پايدار از همه قابليت‌هاي اين بوم‌سازگان، نقش مهمي در كنترل تخريب و ايجاد تعادل بين كاركردهاي مختلف آن دارد. زنبورداري، يكي از مناسب‌ترين كاربري‌هاي چندگانه جنگل محسوب مي‌‌شود. هدف اين پژوهش، معرفي راهكار ارزيابي فازي چندمعياره (F-MCE) در قابليت‌سنجي جنگل براي زنبورداري و مقايسه آن با راهكار غيرفازي مرسوم است. با استفاده از اين دو راهكار، قابليت زنبورداري 16825 هكتار از جنگل‌هاي زاگرسي در منطقه كبيركوه استان ايلام در چهار طبقه مقايسه شدند. معيارهاي ارزيابي در هر دو راهكار مذكور، يكسان در نظر گرفته شدند. اين معيارها شامل طبقه جذابيت گياهان، دوره گل‌دهي، شيب، دما، رطوبت نسبي، سرعت باد و دسترسي به آب و جاده بودند كه با استفاده از فرايند تحليل شبكه‌اي (ANP) وزن‌دهي شدند. در اجراي F-MCE، معيارها با استفاده از توابع عضويت فازي در واحد پيكسل ارزش‌‌گذاري شدند و با روش تركيب خطي وزن‌‌دارشده (WLC) تلفيق شدند. سپس، قابليت زنبورداري با روش ارزيابي چندمعياره (MCE) به‌صورت رقومي بررسي شد. ارزيابي در روش غيرفازي مرسوم نيز در سطح واحدهاي كاري انجام شد. براساس نتايج به‌دست‌آمده، 40 درصد سطح طبقه‌هاي زنبورداري در دو راهكار ارزيابي باهم اختلاف داشتند. بخش اصلي اين اختلاف (35.6 درصد) مربوط به عرصه‌هايي است كه در راهكار F-MCE در طبقه خوب (S1) و در راهكار مرسوم در طبقه متوسط (S2) قرار گرفتند. اين اختلاف را مي‌توان ناشي از ارزش‌گذاري رقومي معيارها با منطق فازي در F-MCE دانست كه اثر نامطلوب ارزش‌گذاري سليقه‌اي بولين در روش مرسوم را ندارد.