تحليل ريسك ايمني رمپ در معادن روباز به منظور شناسايي محدوده‌هاي حادثه‌خيز

اولين گام براي اجراي عمليات استخراج در معادن سطحي، احداث شبكه‌اي از راه‌هاي ارتباطي براي دسترسي به بخش‌هاي مختلف معدن و انتقال مواد معدني يا باطله است. براي طراحي موفقيت‌آميز رمپ در معادن روباز، ارزيابي و تحليل ريسك ايمني آن بر اساس شرايط زمين‌شناسي، ويژگي‌هاي ژئومكانيكي، نوع ماشين‌آلات و طرح معدن ضروري است. در اين تحقيق ريسك ايمني رمپ معادن روباز با هدف تعيين محدوده‌هاي حادثه‌خيز بررسي شده است. براي اين منظور از اطلاعات حاصل از گمانه‌هاي اكتشافي معدن سنگ آهن چادرملو براي مدلسازي استفاده شده است. در ابتدا مدل بلوكي اقتصادي معدن و رمپ پيشنهادي طبق مفروضات اين تحقيق در سناريوهاي مختلف مدلسازي شده است. پس از انتخاب مسير بهينه رمپ، كل طول رمپ در فواصل 100 متري پهنه‌بندي شد تا ريسك ايمني رمپ در 42 محدوده ارزيابي شود و از طريق محاسبه شاخص كل ريسك، نواحي حادثه‌خيز شناسايي شوند. به اين ترتيب پس از ترسيم نمودار پاپيوني و بر اساس نظر خبرگان پنج رويداد آغازين شامل ناپايداري ديواره، سقوط ماشين، پرتاب سنگ، لغزندگي و تصادف به عنوان رويدادهاي اصلي منجر به حادثه در طراحي رمپ معادن روباز شناسايي شده و سپس احتمال وقوع هر يك از رويدادهاي آغازين و شدت اثر پيامدهاي آنها تعيين شدند. بر اساس نتايج حاصل از اين تحقيق رويدادهاي سقوط ماشين و ناپايداري ديواره بيشترين تاثير منفي را بر ايمني رمپ دارند. همچنين بيشترين مقدار شاخص كل ريسك برابر 110 (محدوده‌هاي شماره 37 و 42) و كمترين مقدار آن معادل 5 (محدوده‌هاي شماره 4، 5 و 9) محاسبه شده است.