منطق ادراك ايران هراسي و چالش هاي آن در سياست خارجي دولت سيزدهم

تصويرسازي بهينه و مطلوب از كشور و مديريت اين تصوير بين‌المللي، يكي از مهمترين ابعاد سياست خارجي كشورها به حساب مي آيد. اين مساله اگر چه از گذشته در قالب ديپلماسي عمومي در دستور كار كشورها قرار گرفته اما در پرتو سرعت شتابان استفاده از فضاي مجازي و رسانه هاي بين‌المللي و رقابت روايت ها در سياست جهاني، اهميت فوق العاده اي يافته است. در اين شرايط، جمهوري اسلامي ايران كه از آغاز پيروزي انقلاب اسلامي با پديده اي به نام ايران‌هراسي مواجه شده بود، در دو دهه اخير از يكسو به شدت تحت تاثير دو مقوله جهان – شهروندي و نتيزن و از سوي ديگر پويايي تحولات داخلي، منطقه‌اي و بين‌المللي قرار گرفته كه بر امواج ايران‌هراسي در سطح منطقه و در نظام بين الملل افزوده است. اين مقاله با هدف بررسي ابعاد، سير تحول و پيامدهاي ايران‌هراسي تلاش دارد تا به اين سوال اصلي بپردازد كه مهمترين چالش هاي ايران‌هراسي در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران با تمركز بر دولت سيزدهم كدامند؟ يافته هاي اين پژوهش كه به روش توصيفي-تحليلي صورت گرفته نشان مي دهد كه بازنمايي مسائل و تحولات ايران در راستاي ايران‌هراسي بويژه در قبال دولت سيزدهم، نه تنها با هدف محدودسازي قابليت هاي بالقوه و بالفعل ديپلماسي كشورمان در بسط روابط خارجي و قدرت نرم كشور در خارج از مرزها صورت مي گيرد بلكه موج چهارم ايران‌هراسي با توسعه فضاي مجازي و تشديد فعاليت رسانه هاي خارج از كشور به دنبال تاثيرگذاري بر افكار عمومي داخلي و القاي بحران چهره نظام جمهوري اسلامي ايران بويژه در نسل جوان و كاهش سرمايه اجتماعي نظام در حوزه سياست خارجي است. از اين رو، تبيين دستاوردها و تقويت برندينگ ملي در حوزه هاي مختلف بويژه در سطح داخلي و تقويت سياست همسايگي و ارتقاي ديپلماسي عمومي در سطح منطقه‌اي و بين‌المللي، يك ضرورت اساسي و پيش شرط كارآمدي سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در دولت سيزدهم مي‌باشد.