جايگاه ديپلماسي علمي در سياست خارجي: پيشنهاداتي براي دولت سيزدهم

بسياري از چالش‌هاي امروزه بشر، بين‌المللي هستند و نياز به راه حل هاي جهاني دارند. به همين دليل لازم است كه نقش جديدي براي علم در سياست گذاري‌هاي بين‌المللي و ديپلماسي تعريف شود. ارتباط بين علم و ديپلماسي در جايي كه منفعت علم و منفعت سياست خارجي به هم مي‌رسند، نمود پيدا مي كند و اين رابطه مي‌تواند حوزه امنيت را نيز در بر بگيرد. برهمين اساس، سوالي اصلي نوشتار عبارتست از اينكه ديپلماسي علمي چه جايگاهي در سياست خارجي جمهوري اسلامي دارد. بر اساس فرضيه‌ي اين مقاله، دستوركار سياست خارجي جمهوري اسلامي به گونه‌اي است كه ديپلماسي علمي در هر سه معناي آن داراي اولويت قرار دارد. روش اين پژوهش توصيفي تحليلي و ابزار گردآوري اطلاعات كتابخانه‌اي و اينترنتي است. براي بررسي فرضيه، ابتدا ديپلماسي مسير دو بررسي شده، سپس تعريف ديپلماسي علمي و سابقه تاريخي آن مورد اشاره قرار گرفته است. در بخش بعدي، ديپلماسي علمي در سياست خارجي جمهوري اسلامي مورد اشاره قرار گرفته است. در ادامه مشكلات موجود در ديپلماسي علمي و پيشنهاداتي براي دولت سيزدهم ارائه شده است و در انتها نيز نتيجه گيري ذكر شده است.