الگوي توسعه زيست‌بوم‌ نوآوري دانشگاه محور : مطالعه موردي ناحيه نوآوري شريف

دانشگاه نه تنها يكي از اجزاي اصلي و شناخته‌شده‌يِ اغلب زيست‌بوم‌هاي نوآوري است، بلكه گاهي خود هسته مركزي‌ شكل‌گيري و توسعه‌ي يك زيست‌بوم است. شناسايي عوامل موثر بر شكل‌گيري و رشد يك زيست‌بومِ نوآوريِ دانشگاه محور هدف اصلي پژوهش حاضر بوده است. در اين پژوهش كه يك مطالعه كيفي است تلاش شده عوامل موثر بر شكل گيري زيست‌بوم‌هاي نوآوري دانشگاه محور در كشورهاي توسعه يافته شناسايي شود و با مقايسه آنها با يك نمونه زيست‌بوم نوآوري دانشگاه محور در ايران به عنوان يك كشور در حال توسعه (زيست بوم نوآوري دانشگاه صنعتي شريف ايران)، چالش‌هاي خاص اين زيست‌بوم و راه‌حل‌هاي جايگزين به كار رفته در آن شناسايي شده و الگوي شكل‌گيري اين زيست‌بوم نوآوري تبيين گردد. در مطالعه حاضر تجزيه ‌و تحليل داده‌ها به روش تحليل موضوع (تِم) انجام و شبكه مضاميني از عوامل موثر بر شكل‌گيري نواحي نوآوري دانشگاه‌محور شكل گرفته است. براساس نتايج اين پژوهش، عوامل موثر بر شكل گيري و توسعه زيست بوم‌ نوآوري دانشگاه محور در 4 دسته اصلي مشتمل بر نوع همكاريها، نحوه نهادسازي، فعاليت ها و ويژگي بازيگر اصلي طبقه‌بندي شده است.