بررسي اثر محلول‎پاشي اِل-‌‌‌ فنيل‎آلانين و تيمارهاي تغذيه‌اي غيرشيميايي بر خصوصيات رشد و اسانس گياه دارويي Salvia officinalis L تحت سطوح مختلف آبياري

تنش خشكي يك نگراني عمده زيست محيطي در سراسر جهان است كه رشد محصول را در مقياس وسيع محدود مي‌كند و كاربرد كودهاي زيستي و محلول پاشي اسيد آمينه براي غلبه بر اين موضوع به‌منظور بهبود توليد محصول حائز اهميت است. بدين منظور پژوهشي دو ساله (97-1395)، به‌صورت كرت هاي دوبار خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در چهار تكرار در مزرعه اي واقع در شهرستان كنگاور استان كرمانشاه بر روي مريم گلي (Salvia officinalis L) اجرا شد. تيمارهاي اين آزمايش عبارتند از: آبياري در دو سطح (۵۰۰ و ۱۰۰) درصد ظرفيت زراعي (F.C) كه در كرت‌هاي اصلي قرار گرفت. عامل فرعي شامل كود زيستي با سه سطح (شاهد، ميكوريزا و كود گاوي) در كرت هاي فرعي بود و عامل فرعي فرعي شامل محلول پاشي اِل- فنيل‌آلانين در چهار سطح [بدون محلول پاشي (شاهد منفي)، محلول پاشي با آب مقطر (شاهد مثبت)، محلول پاشي با غلظت هاي 25 درصد و50 درصد اِل- فنيل آلانين ] بود. نتايج اين پژوهش بيانگر آن است آبياري 100 درصد ظرفيت زراعي به همراه كاربرد كودهاي زيستي (كود گاوي و ميكوريزا) و محلول پاشي اِل- فنيل‌آلانين با غلظت50 درصد موجب افزايش صفات مورد مطالعه در اين پژوهش شد. بيشترين مقدار و عملكرد اسانس، مربوط به اثرات متقابل تيمارهاي آبياري 100% ظرفيت زراعي+ كود گاوي+ 50 درصد اِل- فنيل آلانين به‌ترتيب با مقادير (3/5 درصد) و (24/41 كيلوگرم در هكتار) و همچنين برهمكنش تيمارهاي آبياري 100% ظرفيت زراعي+ ميكوريزا+ 50 درصد اِل- فنيل آلانين به‌ترتيب با مقادير (3/6 درصد) و (23/65 كيلوگرم در هكتار) بود.