تحليل حقوقي ماهيت اعتبارات اسنادي

اعتبار اسنادي به عنوان يك ابزار پرداخت بين‎المللي كه امروزه رواج گسترده‎اي ميان بازرگانان در عرصه تجارت بين‎الملل يافته است، همواره به عنوان وسيله‎اي قابل اطمينان براي حفظ منافع و حقوق طرفين قرارداد پايه، مورد استفاده قرار گرفته است. بازرگانان و فعالان عرصه تجارت بين‎الملل، علي‎رغم استفاده گسترده از اين ابزار پرداخت، به ماهيت آن و منبع تعهدات موجود در اين ابزار پرداخت بين‎المللي، توجه كمتري دارند. اين پژوهش به شيوه تحليلي – توصيفي، ماهيت حقوقي اعتبارات اسنادي و ديدگاه‎هاي پيرامون اين موضوع را با توجه به مقررات موجود در اين زمينه مورد بررسي قرار مي‎دهد. حقوق‎دانان براي تحليل حقوقي ماهيت اعتبار اسنادي و منبع تعهدات موجود در آن، ديدگاه‎هاي متفاوتي ارائه كرده‎اند كه برخي با توجه به تفاوت‎هاي موجود ميان ماهيت اعتبار اسنادي با قراردادها، ايقاعات و اسناد تجاري، بر اين اعتقادند كه بايد اعتبار اسنادي را به عنوان يك ابزار پرداخت بين‌المللي با ماهيتي مستقل و منحصر به فرد تحليل نمود، لكن اغلب اين ديدگاه‎ها، مبتني بر حقوق قراردادها بوده و ماهيت اعتبار اسنادي را در قالب قرارداد تحليل كرده‌اند كه اين ديدگاه با مباني پذيرفته شده در نظام حقوقي ايران مطابقت بيشتري دارد.