مطالعه تطبيقي آثار تصاحب شركت‌ها بر سهامداران و مديران در حقوق انگلستان و ايران

عليرغم اينكه تصاحب شركت‌ها معمولا به عنوان يك استراتژي رايج در راستاي رشد و توسعه شركت‌ها بكار گرفته مي‌شود، اين فرآيند داراي اثرات غيرقابل اجتنابي است. بدين توضيح كه تصاحب عملا مجموعه بازيگران شركت‌ها را تحت تأثير قرار مي‌دهد و در بسياري موارد، منجر به منافع پيش‌بيني شده نمي‌شود. يكي از دلايل اين امر، ماهيت نهاد تصاحب است كه بر خلاف نهادهاي حقوقي مشابه ديگر نظير ادغام، عمدتا به صورت خصمانه و بر خلاف خواستِ اركان شركت هدف صورت مي‌پذيرد. در اين پژوهش به روش تحليلي-توصيفي و با مطالعه تطبيقي به اين پرسش پرداخته مي‌شود كه تصاحب چه اثري بر سهامداران و مديران شركت برجاي مي‌گذارد؟طبق يافته‌هاي پژوهش حاضر، منافع مديران بدون وجود مقررات خاص در حوزه تصاحب، تأمين مي‌گردد؛ ليكن ممكن است در صورت عدم وجود مقررات حمايتي، منافع سهامداران در فرآيند تصاحب تأمين نشود. اين واقعيت به ويژه در حقوق ايران از اهميت بيشتري برخوردار است؛ چون عمده قوانين موجود در حوزه قانونگذاريِ نهاد ادغام بوده و در مورد تصاحب، قانونگذار بدون اشاره به نام آن، قواعدِ محدود مرتبط با اين حوزه را به صورت پراكنده و غيرمتمركز بيان داشته است.