وضعيت رمزارزها در حقوق بين‌الملل پولي و مالي

رمزارزها نوعي دارايي ديجيتال است كه با استفاده از الگوريتم‌هاي رمزگذاري كنترل مي‌شود و غالبا ًبه طور غيرمتمركز كار مي‌كنند. سازمان‌هاي پولي و مالي بين‌المللي مهمترين نهادهاي بين‌المللي در حوزه نظارت و قانون‌گذاري پول و ارز تلقي مي‌شوند. به منظور تعيين مواضع و ظرفيت‌ها و چالش‌هاي رمزارزها در حقوق بين‌الملل پولي و مالي لازم است ابتدا وضعيت رمزارزها به منزله پول تحليل شود و سپس جايگاه رمزارزها در صندوق بين‌المللي پول به عنوان مهمترين سازمان بين‌المللي پولي و در برخي سازمان بين‌المللي مالي بررسي شود. لذا سؤال اصلي اين است كه نظام حقوق بين‌المللي پولي و نظام حقوق مالي بين‌المللي چه نگرشي به رمزارزها دارند؟ اين مقاله اين فرضيه را مد نظر داشته است كه سازمان‌هاي بين‌المللي پولي و مالي مقررات و توصيه‌هايي ناكافي راجع به رمزارزها به دولت‌هاي عضو داشته‌اند. پژوهش انجام شده با روش توصيفي-تحليلي نشان مي‌دهد كه سازمان هاي پولي و مالي مواضع متفاوتي در قبال رمزارزها داشته‌اند. صندوق بين‌المللي پول چيزي بيش از تشويق به استفاده از رمزارزهاي دولتي نداشته است. موضع نهادهاي مالي بين‌المللي نيز در اين رابطه متفاوت بوده است: از رويكرد بدبينانه بانك تسويه بين‌المللي و بانك مركزي اروپا تا رويكرد ساماندهي درگروه ويژه اقدام مالي و همچنين رويكرد انفعالي درگروه بانك جهاني وجود داشته است. به منظور استفاده از فوايد رمزارزها (مانند فناوري بلاك‌چين در معاملات بين‌المللي) و پرهيز از مشكلات ناشي از آنها (مانند بي‌ثباتي ارزي و جرايم مالي) لازم است نظام حقوق بين‌الملل پولي و مالي در اين رابطه اصلاح، تكميل و تقويت گردد.