كاربست عناصر سينمايي در تصاوير بلاغي نهج‌البلاغه

نهج‌البلاغه از جهت تصويرسازي‌هاي ادبي و بلاغي از جايگاه و مقام شامخي برخوردار است و امام (ع) قدرت فزاينده‌اي در خلق تصاوير بلاغي و تأثيرگذار از موضوعات و رويدادهاي مورد بحث از خود نشان داده است. با تعمق فراوان در ماهيت تصاوير بلاغي موجود در اين كتاب نفيس و با مطالعه و آگاهي از دستاوردهاي جديد بلاغي، شاهد نزديكي تصاوير بلاغي نهج‌البلاغه با مختصات تصاوير سينمايي خواهيم بود. تصاوير پويا و فني امام (ع) به طور شگفت‌انگيزي از عناصر سينمايي موثري برخوردار است كه در انتقال مضامين مورد بحث نقش بسزايي ايفا كرده است. اين مقاله با تكيه بر مباني نظري موجود در كتاب‌هاي نقد سينما، به تعيين و بررسي مهمترين مؤلفه‌هاي سينمايي و سپس استخراج شواهدي از آن در خطبه‌هاي نهج‌البلاغه كه از صبغه روايي برخوردارند، مي‌پردازد تا قابليت سينمايي و نمايشي تصاوير نهج‌البلاغه نمايان و تحليل كند. نتيجه پژوهش حاضر نشان مي‌دهد كه تصاوير بلاغي نهج‌البلاغه به ويژه زماني كه متن ديني از روايت بهره مي‌گيريد از عناصر و امكانات سينمايي ويژه‌اي بهره گرفته است. عناصري چون روايت تودرتو و حركتي، ميزانسن، پرسپكتيو، زاويه ديد دوربيني، مونتاژ و فرايند تدوين در تصاوير بلاغي امام(ع) كاربرد دارد و در تأثيرگذاري و پويايي تصاوير ارائه شده نقش فعالي ايفا كرده است.