ارائه و آزمون مدلي در زمينه برندسازي پوشاك ورزشي با رويكرد آميخته

يكي از چالش‌هاي اصلي ضعف در برندسازي و بازاريابي مي‌باشد. چراكه هيچ سرمايه‌اي بيش از يك نام قدرتمند، كارآمد نيست. در اين تحقيق ابتدا شاخصهاي مقالات متعدد با محوريت برندسازي در مراجع معتبر مورد ﺑﺮرﺳﯽﮔﺮﻓﺘﻪ و سپس از طريق مصاحبه‌هاي نيمه ساختار يافته از خبرگان، استخراج شاخص‌ها تكميل گرديد. سپس، از روش دلفي‌فازي به منظور بررسي تناسب شاخص‌هاي مستخرج شده با شرايط بومي و از ارائه پرسشنامه به خبرگان جهت تعيين شاخص‌هاي متناسب استفاده شده است. در نهايت با استفاده از روش داده بنياد، مدل پارادايمي براي برندسازي محصولات ورزشي ارائه گرديد كه اين مدل به كمك روش مدلسازي معادلات ساختاري و با رويكرد PLS مورد ارزيابي قرار گرفته است. تحليل داده‌ها نشان داد مدل نهايي از مجموع مقوله محوري، علّي، مداخله‌گر، راهبردها و پيامدهاي حاصل از برندسازي تشكيل شده است. بخش پديده محوري به شاخص‌هاي (تصوير ذهني برند براي مشتري، شخصيت برند، هويت برند)، عوامل مداخله‌گر به شاخص‌هاي (ارتباطات يكپارچه بازاريابي، حمايت مديران)، عوامل علّي و اثرگذار به شاخص‌هاي (كيفيت محصولات و خدمات، اعتمادسازي در مشتريان)، شرايط زمينه اي به شاخص‌هاي (تغيير و تحولات محيطي، بافت فرهنگي)، راهبردها به شاخص‌هاي (كسب مزيت رقابتي، ارتقا ارزش ويژه برند، ايجاد تداعي مثبت براي برند) و پيامدها به شاخص‌هاي (ايجاد وفاداري به برند، درگيري عاطفي و احساسي مشتري) طبقه بندي شدند. در اين پژوهش به مفاهيم متعددي در حوزه برندسازي محصولات ورزشي دست يافته شد، كه توجه به آنها تحقق هدف نهايي برند سازي را موجب مي شود. نتايج نشان داده كه ساختار و تمامي روابط مدل پيشنهادي مورد تاييد است.