تأثير برنامه آموزشي مبتني ‌بر مدل اعتقاد بهداشتي بر رفتارهاي پيشگيري‌كننده از عفونت‌هاي بيمارستاني توسط ماماهاي شاغل در بيمارستان‌هاي بابل

زمينه و هدف عفونت بيمارستاني معضل بهداشتي تمام كشورهاست و با‌توجه‌‌به نقش ماماها در كنترل عفونت‌هاي بيمارستاني، اين پژوهش با هدف تعيين تأثير مداخله آموزشي مبتني بر مدل رفتارهاي پيشگيري‌كننده از عفونت‌هاي بيمارستاني توسط ماماهاي شاغل در بيمارستان‌هاي شهر بابل انجام شد. مواد و روش ها پژوهش حاضر يك مطالعه مداخله‌اي نيمه‌تجربي با گروه آزمايش وكنترل است. مداخلات به‌صورت 3 جلسه 40 دقيقه‌اي در بيمارستان شهيد يحيي‌نژاد در ماه فروردين و ارديبهشت سال 1398 انجام شد. ابزار جمع‌آوري داده‌ها شامل پرسش‌نامه مبتني بر سازه‌هاي مدل اعتقاد بهداشتي (آگاهي، سازه‌هاي مدل و رفتار) بود كه روايي و پايايي آن انجام شد و ماما‌ها آن را در دو نوبت قبل و يك ماه بعد از آموزش تكميل كردند. اطلاعات جمع‌آوري و با نرم‌افزار SPSS نسخه 24 و آزمون‌هاي تحليل واريانس، تي‌زوجي و تحليل كوواريانس يك‌طرفه تجزيه و تحليل شد. ملاحظات اخلاقي اين مقاله پژوهشي داراي تأييديه كميته اخلاق با كد IR.IAU.TMU.REC.1398.068 است. از شركت‌كنندگان در پژوهش رضايت‌نامه آگاهانه گرفته شد؛ در ضمن اطلاعات افراد محرمانه باقي خواهد ماند. يافته ها قبل از انجام مداخله دو گروه ازنظر ميانگين نمرات سازه‌هاي مختلف، الگوي متفاوت معناداري با هم نداشتند. بعد از مداخله آموزشي، تفاوت معناداري در ميانگين و انحراف معيار نمره آگاهي (0/3±1)، حساسيت درك‌شده (1/5±‌2/8)، شدت درك‌شده (1/7±‌3/6)، موانع درك‌شده (1/3±‌6/4-)، منافع درك‌شده (4‌±‌5/1)، خودكارآمدي (2/6±‌4/6) و رفتار (1/1‌±‌3/1) گروه آزمايش ديده شد (05/P 0). نتيجه گيري با افزايش ميزان نمرات حاصل از سازه‌ها، به‌خصوص خودكارآمدي و كاهش موانع درك‌شده، طراحي و اجراي برنامه آموزشي مبتني‌بر مدل در ماما‌ها مي‌تواند سبب افزايش عملكرد آنان در انجام رفتارهاي پيشگيري‌كننده از عفونت بيمارستاني شود.