همبستگي رضايت جنسي و حمايت اجتماعي درك شده با گرايش به عمل جراحي زيبايي در زنان و مردان

مقدمه: گرايش به جراحي زيبايي و اقدام به آن مي تواند تحت تاثير عوامل مختلف جسماني، روانشناختي، اجتماعي و فرهنگي باشد. اين مطالعه با هدف همبستگي رضايت جنسي و حمايت اجتماعي درك شده با گرايش به عمل جراحي زيبايي انجام شد. روش كار: روش پژوهش حاضر توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري، شامل كليه مراجعه كنندگان طالب جراحي زيبايي در يكماه در سال 1399 به 3 كلينيك منتخب شهر تهران بودند كه در مجموع 900 تن برآورد شدند. 322 تن از به روش نمونه گيري غيرتصادفي سهميه اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه جمعيت شناختي، پرسشنامه رضايت جنسي (Sexual Satisfaction Questionnaire)، مقياس حمايت اجتماعي درك شده (Perceived Social Support Scale)  و مقياس پذيرش جراحي زيبايي (Acceptance of Cosmetic Surgery Scale) استفاده شد. روايي سازه ابزارها به روش تحليل عاملي تاييدي و پايايي به روش همساني دروني با محاسبه ضريب آلفا كرونباخ تاييد شد. داده‌ هاي جمع آوري شده در نرم افزار اس پي اس اس نسخه 19 تحليل شد.  يافته ها: گرايش به جراحي زيبايي با رضايت جنسي (0.208-=r) و حمايت اجتماع درك شده (0.338-=r) همبستگي منفي و معنادار دارد (0.05 P). همچنين حمايت اجتماعي درك شده (0.29-=β) و رضايت جنسي (0.19-=β) در مجموع 15 درصد از واريانس گرايش به جراحي زيبايي را پيش بيني مي كنند (0.05 P). نتيجه گيري: گرايش به جراحي زيبايي با رضايت جنسي و حمايت اجتماع درك شده همبستگي منفي و معنادار دارد. لذا حمايت اجتماعي و رضايت جنسي گرايش به جراحي را پيش بيني مي كند. پيشنهاد مي شود كه روانشناسان و مشاوران جهت كاهش گرايش غير ضروري افراد به جراحي زيبايي، نقش حمايت اجتماعي و رضايت جنسي را مورد توجه قرار دهند.