ارائه الگوي ساختاري رضايت زناشويي زنان بر اساس نگرش مثبت به روابط فرازناشويي و سواد سلامت در همسران مبتلا به ديابت آن ها از طريق ميانجي‌گري رضايت جنسي

مقدمه: بيماري هاي مزمني مانند ديابت مي تواند زمينه ناسازگاري هاي زناشويي را فراهم سازند و سامت خانواده را تحت تاثير قرار دهند. هدف از انجام پژوهش حاضر ارائه الگوي ساختاري رضايت‌ زناشويي زنان بر اساس نگرش مثبت به روابط فرازناشويي و سواد سلامت در همسران مبتلا به ديابت آن ها از طريق ميانجي‌گري رضايت جنسي بود. روش كار: پژوهش حاضر توصيفي- همبستگي است. جامعه آماري اين مطالعه شامل كليه زوجين داراي شوهر مبتلا به ديابت نوع 1 و 2 مي باشد كه در شهر اهواز ساكن و در انجمن ديابت استان خوزستان تا سال 1399 ثبت نام كرده بودند، كه جمعيت كل آن ها 2000 تن مي باشد. با توجه به معيارهاي ورود، 330 تن از بيماران و همسران آن ها بر اساس جدول Krejcie Morgan به روش تصادفي ساده با استفاده از جدول اعداد تصادفي به عنوان نمونه انتخاب شدند. در نهايت 285 زوج مايل به همكاري بودند و پرسشنامه ها را تكميل كردند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه جمعيت شناختي، مقياس زوجي انريچ (ENRICH  Couple  Scale)، مقياس نگرش به خيانت زناشويي  (Attitudes toward Infidelity Scale)، سواد سلامت براي بزرگسالان ايراني (Health Literacy for Iranian Adults) و پرسشنامه رضايت جنسي (Sexual Satisfaction Questionnaire) استفاده شد. روايي و پايايي ابزار ها در مطالعات قبلي تاييد شده است. تحليل داده ها در نرم افزار آماري اس پي اس اس نسخه 24 و آموس 23  انجام شد. يافته‌ها: الگوي پيشنهادي از برازش مطلوب برخوردار بود. همبستگي بين نگرش مثبت به روابط فرازناشويي مردان با رضايت‌ زناشويي زنان (0.01 P)؛ بين نگرش مثبت به روابط فرازناشويي مردان با رضايت جنسي زنان (0.01 P)؛ بين سواد سلامت مردان با رضايت جنسي زنان (0.01 P)؛ بين رضايت جنسي زنان با رضايت زناشويي زنان (0.01 P)؛ مستقيم و معنادار دارد. اما بين نگرش مثبت به روابط فرازناشويي مردان با رضايت‌ زناشويي زنان (P 0.05) و نيز همبستگي سواد سلامت مردان با رضايت‌ زناشويي زنان با نقش واسطه‌اي رضايت جنسي زنان (0.01 P) معنادار شدند. نتيجه‌گيري: الگوي پيشنهادي از برازش مطلوب برخوردار بود  و گام مهمي در جهت شناخت عوامل مرتبط با رضايت زناشويي زنان داراي همسران مبتلا به ديابت محسوب مي‌شود. پيشنهاد مي شود كه در زمينه درمان مشكلات زناشويي بيماران مبتلا به ديابت به نقش متغيرهاي نگرش مثبت به روابط فرازناشويي و سواد سلامت با ميانجي گيري رضايت جنسي در پيش بيني رضايت زناشويي توجه شود.