ارتباط سنجي اعتماد زنان روستايي به پروژه مناريد و مشاركت آنان در پروژه هاي آتي توانمندسازي؛ تجربه اي از شهرستان كرمانشاه

تجربه قبلي از برنامه هاي توسعه اي و اعتمادسازي آن ها، همواره نقشي تعيين كننده در مشاركت مردم محلي در برنامه هاي آتي توسعه روستايي دارد. اين در حالي است كه برنامه ريزان و سياستگذاران حوزه توسعه روستايي در اغلب موارد از چنين تجربياتي غفلت نموده و به اجراي برنامه هاي توسعه اي در مناطق با تجربه منفي مي پردازند. از اين رو پژوهش حاضر قصد دارد به بررسي فرضيه ارتباط معنادار اعتماد زنان روستايي شهرستان كرمانشاه به پروژه مناريد و مشاركت آنان در پروژه هاي آتي توانمندسازي بپردازد. براي اين منظور، از روش توصيفي پيمايشي هم بستگي استفاده شد و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته به گردآوري اطلاعات پرداخته شد. جامعه مورد مطالعه زنان مشاركت كننده در پروژه مناريد بودندN=270 كه تعداد 160 نفر آن ها با استفاده از نمونه گيري تصادفي ساده مورد مطالعه قرار گرفتند. در اين پژوهش براي تجزيه و تحليل داده ها از ضريب رگرسيون خطي ساده به كمك نرم افزار آماري SPSS استفاده شد. بر طبق يافته ها، پروژه مناريد توانسته است اعتماد متوسط به بالايي را در زنان روستايي ايجاد كند. بر اساس نتايج، زنان مشاركت كننده در حد زيادي نيز تمايل به مشاركت در پروژه هاي آتي توانمندسازي روستاييان دارند. نتايج حاصل از همبستگي پيرسون بين دو متغير اعتماد و مشاركت بيانگر آن است كه دو متغير داراي همبستگي مثبت و معناداري هستند و 54 درصد از تغييرات متغير وابسته ي مشاركت در پروژه هاي آتي توانمندسازي روستاييان توسط اعتماد به پروژه مناريد تبيين مي شود. در پايان پيشنهادهايي براي برنامه ريزان و مسئولان ارائه شد.