بررسي همبسته هاي خودارزشمندي زنان افسرده: نقش ميانجي‌گري پذيرش، قدرداني از بدن و سرمايه روانشناختي

مقدمه: خودارزشمندي يكي از مؤلفه هايي است كه در سلامت رواني و جسماني تأثير دارد. هدف اين مطالعه شناسايي متغيرهايي هست كه با خودارزشمندي همبستگي دارند و بررسي نقش ميانجي پذيرش، قدرداني از بدن و سرمايه روانشناختي در مدلي كه به دست مي آيد. روش بررسي: اين پژوهش از نوع همبستگي مبتني بر معادلات ساختاري است، نمونه آماري شامل 400 نفر از زنان افسرده 18 تا 50 سال شهر يزد در زمستان 98 و بهار 1399 بودند كه با روش نمونه گيري دردسترس انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي خودارزشمندي، سرمايه روانشناختي خودآگاهي، شفقت خود، پذيرش، تنظيم شناختي و قدرداني از بدن. براي تحليل داده ها از مدل سازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار اموس (Amos) استفاده شد. يافته ها: اثرات مستقيم همه مسير ها به جز تنظيم شناختي مثبت بر خودارزشمندي، تنظيم شناختي منفي بر خودارزشمندي، خودآگاهي بر خودارزشمندي و هم چنين بر پذيرش خود، معني دار به دست آمده است (0/05 p). اثرات غير مستقيم تنظيم شناختي مثبت و منفي، خودآگاهي و سرمايه هاي رواننشاختي با ميانجي گري شفقت خود معني دار است (0/05 p). هم چنين اثرات غير مستقيم تنظيم شناختي مثبت و منفي، خودآگاهي و سرمايه هاي رواننشاختي با ميانجي گري پذيرش خود معني دار است (05/0 p). نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش با افزايش خودارزشمندي توسط همبسته هاي اين متغير (شفقت خود، خودآگاهي و تنظيم شناختي، پذيرش، سرمايه روانشناختي، و قدرداني از بدن) مي توان به بهبود سلامت روان زنان افسرده كمك كند.