ارائه الگوي ارتقاء كيفيت آموزش مدارس شهرستان اهواز با استفاده از روش داده بنياد

مقدمه: پژوهش درباره كيفيت آموزش در مدارس از جمله مهم ترين مسائلي است كه از يك سو بازخورد مناسب براي تجزيه و تحليل مسائل آموزشي، تصميم گيري هاي اساسي و برنامه ريزي هاي راهبردي در اختيار مسئولان آموزش و پرورش قرار  مي دهد و از سوي ديگر، دبيران با آگاهي از كيفيت عملكرد خود به اصلاح شيوه ها و روش هاي آموزشي و در نتيجه، افزايش كيفيت تدريس خود بپردازند. هدف از اين مطالعه تدوين الگوي ارتقاء كيفيت مدارس متوسطه شهرستان اهواز با استفاده از روش داده بنياد بود. روش بررسي: روش اين مطالعه از نظر هدف كاربردي، از نظر داده‌ها كيفي و از نظر روش اجراي پژوهش از نوع داده بنياد است. جامعه آماري گروهي از خبرگان شامل معلمان و مديران مدارس متوسطه و متخصصان و صاحبنظران حوزه آموزش بودند كه با روش هدفمند و با توجه به اصل اشياع نظري انتخاب شده بودند. از دو ابزار بررسي‌ ادبيات مربوطه‌ و پس‌ از آن انجام مصاحبه‌ نيمه‌ ساختاريافته‌ براي گردآوري داده هاي پژوهش استفاده شد. در پژوهش حاضر قابليت اعتبار از طريق «بررسي توسط شركت كنندگان يا مصاحبه شوندگان» صورت گرفته است. ضمن آنكه براي تاييد و اعتبار يابي يافته هاي حاصل از بررسي وضعيت مطلوب، با هفت نفر از متخصصان آموزشي مصاحبه اي به عمل آمد و اطلاعات به دست آمده از فرايند مصاحبه ها و كيفيت و عمق داده ها توسط گروه متخصصين مربوطه تأييد شد. در اين پژوهش از شيوه تحليل نظريه داده بنياد براي مقوله بندي مصاحبه ها پرداخته شد. يافته ها: تعداد 185 مفهوم به‌ دست‌ آمد كه‌ با طبقه‌بندي‌ اين‌ مفاهيم‌ 23 مقوله‌ فرعي‌ و در مرحله‌ كدگذاري‌ محوري‌، تعداد 10 مقوله‌ اصلي‌ شامل: معلمان، مديريت و مدارس، تشكيلات سازماني مدارس، فضاي مدرسه، امكانات مدرسه، محتواي درسي، اعتبارات، سطح رضايت، پيشرفت تحصيلي، انگيزش تحصيلي، طبقه‌بندي‌ شدند و درنهايت‌ در مرحله‌ كدگذاري‌ پيشرفته‌، مقوله‌هاي‌ آشكارشده در قالب‌ ابعاد ٦ گانه‌ مدل پارادايمي‌، با روابطي‌ كه‌ بين‌ آن ها وجود دارد در الگو جاي‌ گرفتند. نتيجه گيري: شرايط راهبردي بدست آمده نشان دهنده وجود دو راهبرد مهم شامل بودجه مدارس و سطح رضايت معلمين و دو پيامد مهم پيشرفت و انگيزش تحصيلي جهت ارتقاي كيفيت آموزش بود.