پيش بيني احساس غربت براساس طرحواره هاي ناسازگار، انعطاف پذيري روانشناختي و پذيرش اجتماعي در دانشجويان پزشكي و پيراپزشكي دختر خوابگاهي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد در سال 1401

مقدمه: دوري از هر چيز آشنا، پايدار، راحت يا مثبتي مي‌تواند باعث بروز احساس غربت شود. هدف از مطالعه حاضر پيش بيني احساس غربت براساس طرحواره هاي ناسازگار، انعطاف پذيري روانشناختي و پذيرش اجتماعي در دانشجويان دختر خوابگاهي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي بود. روش بررسي: پژوهش حاضر از نوع مقطعي با روش توصيفي- همبستگي بود. جامعه آماري مورد مطالعه اين پژوهش كليه دانشجويان خوابگاهي دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد در سال 1401 بودند كه با روش نمونه‌گيري به صورت در دسترس 125 نفر از آنها مورد مطالعه قرار گرفتند. دانشجويان به سوالات پرسشنامه احساس ﻏﺮﺑﺖ ون ويلت، پرسشنامه طرحواره هاي ناسازگار يانگ، پرسشنامه انعطاف پذيري شناختي دنيس و وندر وال و پرسشنامه پذيرش اجتماعي مارلو_ كران پاسخ دادند. داده ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد، انعطاف پذيري روانشناختي و پذيرش اجتماعي مي تواند احساس غربت را به صورت منفي و معنادار پيش بيني كنند (0.05 p). همچنين طرحواره هاي بي اعتمادي، انزواي اجتماعي، نقص، محروميت هيجاني، وابستگي، آسيب پذيري، خودتحول نيافته، شكست، استحقاق، خويشتنداري ناكافي، اطاعت، بازداري هيجاني و معيارهاي سرسختانه مي تواند احساس غربت را در دانشجويان به صورت مثبت و معنادار پيش بيني نمايند (0.05 p). نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي بدست آمده مي توان اينگونه نتيجه گيري كرد كه احساس غربت در دانشجويان خوابگاهي توسط طرحواه هاي ناسازگار آنها و ادراك آنها از پذيرش اجتماعي قابل پيش بيني است.