دوراهي مهاجرت‌هاي اقليمي؛ تحليلي در باره رويكردهاي سازگاري يا ناسازگاري در برابر آثار تغييرات اقليمي

درحال حاضر يكي از بحث برانگيزترين پيامدهاي تغييرات اقليمي مهاجرت بالقوۀ ميليونها نفر در اثر اين تغييرات است. اين موضوع بيش از پيش به مسئله اي مهم براي دولتها و سياستگذاران تبديل شده است. در خصوص مهاجرت هاي ناشي از تغييرات اقليمي ديدگاههاي متفاوتي مطرح ميشود. عده اي از محققان باور دارند كه مهاجرت نشان دهندۀ شكست در سازگاري با محيطِ درحال تغيير است. در مقابل، عده اي از محققان معتقدند كه مهاجرت قابليت اين را دارد كه استراتژ ياي پيشگيرانه براي مقابله با تغييرات اقليمي باشد. در اين پژوهش تلاش شد تا با رويكردي توصيفي - تحليلي، و با استناد به نظريه هاي كثرت گرايي و اقليت گرايي، ديدگاههاي مختلف درزمينۀ مهاجرتهاي اقليمي و سازگاري و ناسازگاري در برابر تغييرات اقليمي بررسي شود و چهارچوب مفهومي متناسب با اين ديدگاهها ارائه شود. نتايج بررسيها نشان داد اينكه مهاجرت يكي از اقدامات سازگاري يا ناسازگاري جوامع در نظر گرفته شود برنامه ريزان و سياستگذاران را با چالشهاي فراواني رو به رو خواهد كرد. هرچند بسياري از اين چالشها از طريق استراتژيهاي دقيقْ كنترل شدني است. در اين راستا، سياستگذاران بايد قوانين و مقرراتي را وضع كنند كه توانايي سياستگذاران را براي سازگاري با تأثيرات تغييرات اقليمي تقويت كند.