نقش زنان در شادكامي خانواده: مطالعۀ كيفي در شهر يزد

شادكامي يكي از ويژگي‌هاي فرهنگ ايراني كه در نهاد خانواده اثر‌گذار است. ايجاد شادكامي در محيط خانواده از‌سوي والدين، پويايي جامعه را به همراه دارد. با‌توجه به اهميت موضوع شادكامي در محيط خانواده، هدف پژوهش حاضر واكاوي نقش زنان در شادكامي خانواده است. روش پژوهش حاضر، كيفي و از‌نوع تحليل مضمون است. همچنين، داده‌ها با 20 مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته در شهر يزد جمع‌آوري شد و در‌نهايت، كد‌گذاري با شش مرحلۀ تحليل مضمون صورت گرفت. نتايج در پنج مضمون نهايي با عنوان، پذيرش نقش مادرانگي، مديريت اقتصادي، پذيرش نقش زنانگي، راهبردهاي تعامليحمايتي و كنار‌گذاشتن كليشه‌هاي فرهنگي مطرح شد. يافته‌هاي پژوهش نشان داد موقعيتي كه به‌وجود‌آورندۀ شادكامي خانواده از‌سوي زنان است با پذيرش و ايفاي نقش مادرانگي و زنانگي انجام مي‌‌شود. همچنين، كنار‌گذاشتن كليشه‌هاي فرهنگي و مقابله با چالش‌هاي اقتصادي در رويارويي با اعضا باعث افزايش شادكامي خانواده مي‌شود. زنان با ايجاد راهبردهاي تعاملي و حمايتي خويش در خانواده و ايجاد فضاي گفتماني صميمي در‌پي ايجاد افزايش شادكامي در خانواده هستند. به اين معنا كه زنان پژوهش حاضر همۀ توان خويش را به كار مي‌گيرند تا محيط خانواده‌اي شاد و بانشاطي داشته باشند؛ زيرا آنان شادكامي اعضاي خانواده را شادي خويش مي‌‌دانند و ازنظر آنان وقتي‌ كه همسر و فرزندانشان شاد هستند، آنان نيز احساس شادكامي مي‌كنند. درواقع، شادي براي آنان در نهاد خانواده خلاصه مي‌شود. نهادهاي فرهنگي، آموزشي و خانواده‌ها براي گفتمان‌سازي ايجاد شادكامي در‌سطح خرد، خانواده و در‌سطح كلان، جامعه را توصيه مي‌كنند.