بازشناسي مؤلفه‌هاي استراتژي تخصص گرايي هوشمند دانشگاه‌ها

استراتژي تخصص‌گرايي هوشمند دانشگاه يكي از سياست‌هاي اصلي اتحاديه اروپا در سال‌هاي اخير براي توسعه عملكرد منطقه‌اي و رشد اقتصادي از طريق نظام‌هاي دانشگاهي بوده است. با وجود اين، تاكنون پژوهشي براي شناسايي مؤلفه‌هاي اين استراتژي انجام نشده ‌است. بنابراين، هدف اين پژوهش شناسايي مؤلفه‌هاي استراتژي تخصص گرايي هوشمند دانشگاه‌ها بود. اين پژوهش كيفي با استفاده از راهبرد فراتركيب و تحليل مضمون تدوين شد. در يافته‌ها علاوه بر استخراج مؤلفه‌هاي پانزده‌گانه، پداگوژي تخصصي (روش‌هاي آموزشي‌كارآمد و يادگيري محيطي)، پژوهش تخصصي (سياستگذاري پژوهشي تخصصي، هدفمندسازي پژوهش و شبكه‌سازي پژوهش)، كارآفريني‌ دانشگاهي (پيوند مستمر دانشگاه با صنعت، نهادسازي كارآفريني و توسعه ظرفيت‌هاي همكاري پژوهشي با صنعت)، حكمراني تخصصي (حكمراني چندسطحي، حكمراني تخصصي منطقه‌اي و حكمراني تخصصي در آموزش‌عالي)، مديريت عمومي تخصصي (مديريت كارآمد عمومي و نظارت و ارزيابي اثربخش دولتي)، مديريت تخصصي آموزش ‌عالي (مديريت نوين در آموزش ‌عالي و اشتغال‌آفريني دانشگاه)، توسعه منطقه‌اي تخصصي (اكوسيستم نوآوري منطقه‌اي، جمع‌سپاري در تصميم‌سازي و تصميم‌گيري منطقه‌اي، كارآفريني منطقه‌اي و سازگاري منطقه‌اي دانشگاه)، توسعه سرمايه ‌انساني منابع انساني (توسعه حرفه‌اي اعضاي هيئت‌ علمي، دانشجويان و كاركنان)، فناوري اطلاعات و ارتباطات (آماري-فني و نوآوري‌هاي تكنولوژيكي)، ماليه دانشگاهي (تأمين و تخصيص منابع ‌مالي دانشگاهي، برنامه‌ريزي و مديريت منابع ‌مالي)، ظرفيت‌سازي سخت (ظرفيت‌سازي سخت عمومي و پژوهشي)، سازوكارهاي قانوني (تدوين و بازنگري قوانين)، سازوكارهاي تشوقي-حمايتي (توسعه سازوكارهاي تشويقي و حمايتي)، توسعه ظرفيت‌هاي فرهنگي (فرهنگ اجتماعي و دانشگاهي) و فضاسازي رقابتي (رقابت درون و فراي آموزش عالي)، الگوي شماتيك تخصص‌گرايي هوشمند دانشگاه نيز ترسيم شد. در پايان سياست‌هاي پيشنهادي براي نظام آموزش‌عالي ايران ارائه شده است.