طراحي و اندازه‌گيري شاخص تركيبي سرمايه انساني از نوع آموزش

نبود شاخصي جامع براي اندازه گيري تغييرات سرمايه انساني در ابعاد مختلف كميت و كيفيت آموزش در كشور موجب شده است تا برنامه ريزان و سياستگذاران آموزشي با كمبود اطلاعات براي برنامه ريزي آموزش كشور مواجه باشند. در اين پژوهش با الهام گرفتن از الگوي ساخت شاخص هاي تركيبي منتشر شده توسط سازمان همكاري اقتصادي و توسعه و نيز مشورت با پانزده نفر از استادان متخصص دانشگاهي در حوزه سرمايه انساني و با اتكا به مباني نظري و طراحي پرسشنامه اي با مقياس ليكرت و پس از آزمون آلفاي كرونباخ به منظور ارزيابي پايايي پژوهش، شاخص هاي تشكيل دهنده سرمايه انساني از نوع آموزش در دو حوزه كميت و كيفيت وزن دهي شدند. با استفاده از داده هاي آماري موجود 18 شاخص مرتبط با كميت و كيفيت سرمايه انساني از نوع آموزش براي دوره 1396-1389 انتخاب و سپس داده ها نرمال شدند و با استفاده از تحليل تصميم گيري چند معياره و روش سوارا وزن دهي و به روش حسابي تجميع شدند. در انتها، نتايج اندازه گيري شاخص جامع سرمايه انساني از نوع آموزش به تفكيك كميت و كيفيت ارائه شده است كه قابليت بررسي علل افزايش و كاهش آن در قالب شاخص هاي تشكيل دهنده كميت و كيفيت وجود دارد. نتايج به دست آمده نشان داد كه كيفيت سرمايه انساني متناسب با كميت آن رشد نداشته و حتي در برخي از سال ها با كاهش نيز مواجه بوده است كه بيانگر كم توجهي دولت به ارتقاي كيفيت آموزش در كشور است.