كارايي گرمادرماني در كنترل بيماري پوسيدگي نرم باكتريايي هويج در دوره پس از برداشت

بيماري پوسيدگي نرم هويج از بيماري هاي مهم اين محصول در مزرعه و در دوران بعد از برداشت است. از آن جايي كه هويج مصرف تازه خوري دارد استفاده از سموم شيميايي براي كنترل بيماري پوسيدگي نرم سلامت بهداشتي محصول را تهديد مي كند؛ لذا در تحقيق حاضر كارايي روش گرمادرماني به عنوان يك روش ايمن در كنترل بيماري پوسيدگي نرم مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور دو روش هواي گرم و آب گرم در دما هاي 40، 45 و50 درجه سلسيوس در مدت زمان هاي مختلف استفاده شد. مايه زني نمونه هاي هويج با ايجاد زخم در دو محل روي هويج و غوطه ورسازي نمونه در سوسپانسيون باكتري (OD600 = 0.3) انجام شد. بيست وچهار ساعت بعد از مايه زني، تيمارهاي مختلف گرمايي روي آن ها اعمال شد و يك هفته بعد از مايه زني نتايج با اندازه گيري وزن بافت له شده هر نمونه مورد ارزيابي قرار گرفت. نمونه هاي تيمارشده با هيپوكلريت سديم و تتراسيكلين و نمونه هاي بدون تيمار شيميايي و حرارتي به عنوان شاهد استفاده شدند. آزمايش به صورت طرح كاملا تصادفي در سه تكرار اجرا شد. مقايسه ميانگين با استفاده از آزمون دانكن در سطح پنج درصد انجام شد. تاثير تيمارها در كاهش وزن هويج نيز ارزيايي شد. نتايج بيانگر تاثير مثبت گرمادرماني در كاهش معني دار لهيدگي بود. از بين تيمارهاي مورد بررسي موثرترين تيمار هواي گرم 50 درجه سلسيوس در مدت زمان 10 دقيقه بود. كاهش وزن هويج در اين تيمار با شاهد تفاوت معني دار نداشت.