مقايسه سميت گوارشي عصاره هاي كرفس (Apium graveolens) و علف داسي (Falcaria vulgaris) با حشره كش Bt عليه بيد سيب‌زميني، Phthorimaea operculella )

در اين بررسي اثرات كشندگي و زيستي عصاره هاي هگزاني، اتيلاستاتي و متانولي گياهان كرفس (Apium graveolens) و علف داسي (Falcaria vulgaris) از تيره چتريان با حشره كش Bt عليه لاروهاي سن اول بيد سيب زميني مورد مقايسه قرار گرفت. اندام هاي هوايي گياهان پس از خشك شدن در سايه با روش خيساندن در حلال هاي اشاره شده، عصاره گيري شدند. نتايج نشان داد كه طي 24 ساعت، سميت عصاره اتيلاستاتي كرفس و علفداسي بهترتيب با مقادير LC50 برابر با 0.21 و 0.38 ميلي گرم بر ليتر به طور معني داري از بقيه عصاره ها و حتي Bt (1.84 ميلي گرم بر ليتر) بيشتر بود. تاثير كشندگي عصاره هاي هگزاني و اتيلاستاتي هر دو گياه حتي طي 48 و 72 ساعت نيز بيشتر از Bt بود. با وجود تاثير كمتر، عصاره هاي متانولي هر دو گياه بيشترين ميزان شيب خط دز اثر را داشتند. بيشترين ميزان پتانسيل نسبي محاسبه شده 69.76 برابر بود كه در مقايسه سميت عصاره اتيلاستاتي كرفس با Bt به دست آمد و نشان دهنده قدرت كشندگي بسيار بالاي اين عصاره در مقايسه با Bt بود. طبق نتايج، عصاره اتيلاستاتي هر دو گياه در مقايسه با ساير عصاره ها روي آنزيم استيل كولين استراز لاروهاي سن اول اثر مهاركنندگي قابل توجهي داشتند به طوري كه در غلظت LC70، فعاليت اين آنزيم را بين 7060 درصد مهار كردند. درصد ظهور حشرات كامل تحت تاثير غلظتLC70 عصاره هاي اتيلاستاتي هر دو گياه بين 68 الي80 درصد كاهش يافت. طول دوره نشو و نمايي لاروي نيز در اثر استفاده از عصاره هاي اتيلاستاتي و متانولي هر دو گياه در مقايسه با شاهد به طور متوسط هشت روز افزايش يافت.