مدل ‌سازي شاخص پوياي شرايط مالي و بررسي اثرگذاري آن بر قابليت پيش‌بيني‎ ‎بازدۀ سهام ‏ايران

هدف: در اين پژوهش، از يك مدل‌ خودرگرسيون برداري عاملي تعميم‌يافته با پارامترهاي متغير طي زمان براي ساخت شاخص شرايط مالي استفاده شده است. تغييرپذيري، طي زماني اين امكان را در پارامترهاي مدل (TVP) فراهم مي‌كند كه وزن منتسب به هر يك از متغيرهاي به‌كاررفته در شاخص طي زمان انعطاف‌پذير باشد و بدين ترتيب، پويايي‌هاي طي زمان ارزيابي شود. سپس توانايي شاخص استخراج‌ شده براي پيش‌بيني متغيرهاي مختلف ارزيابي شده است.روش: شاخص شرايط مالي با استفاده از روش TVP-FAVAR و داده‌هاي فصلي دورۀ زماني 1398-1368 برآورد شده است. متغيرهاي استفاده‌شده شامل نرخ بهره و تورم، رشد نرخ ارز، مصرف، تسهيلات بانكي، شاخص كل بورس، حجم پول، درآمدهاي نفتي و نرخ رشد توليد ناخالص داخلي بوده است.نتايج: نتايج نشان‌دهندۀ وجود نوسان‌هاي چشمگيري در پارامترهاي مدل بوده است. مطابق نتايج، شوك واردشده از ناحيۀ بهبود شاخص شرايط مالي به واكنش مثبت در شاخص بازار سهام منجر شده است؛ همچنين در شاخص شرايط مالي استخراج‌شده، توانايي پيشي‌بيني زيادي وجود دارد.